Pil van Drion
de trein naar het hiernamaals is vertrokken
en neemt de laatste van zijn vrienden mee
voor hem was er geen plaats in de coupé
de wind speelt met zijn grijs geworden lokken
in tranen blijft hij achter op ‘t perron
er rest niet meer dan een vertwijfeld staren
naar hen die aan ’t loket gelukkig waren
hij wuift nog zinloos naar de horizon
de zuster houdt hem warm met jas en das
en duwt de rolstoel met beleid naar later
naar jaren die geen mens hem zal benijden
hij haat de arts die hem opnieuw genas
wanneer komt er een eind aan het theater
hij hunkert naar een pil die kan bevrijden
Geplaatst in de categorie: afscheid
En zo waar … dit thema verdient aandacht in het onderwijs…zou eigenlijk op alle leeftijden aan bod moeten komen… te beginnen in gezinsverband!