inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.942):

Pil van Drion

de trein naar het hiernamaals is vertrokken
en neemt de laatste van zijn vrienden mee
voor hem was er geen plaats in de coupé
de wind speelt met zijn grijs geworden lokken

in tranen blijft hij achter op ‘t perron
er rest niet meer dan een vertwijfeld staren
naar hen die aan ’t loket gelukkig waren
hij wuift nog zinloos naar de horizon

de zuster houdt hem warm met jas en das
en duwt de rolstoel met beleid naar later
naar jaren die geen mens hem zal benijden

hij haat de arts die hem opnieuw genas
wanneer komt er een eind aan het theater
hij hunkert naar een pil die kan bevrijden

Schrijver: Daan de Ligt, 31 juli 2022


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 124 stemmen aantal keer bekeken 38.680

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Greta Casier
Datum:
17 oktober 2022
Een gedicht om nooit te vergeten. Echt een topper!
Naam:
Nelleke Arends-Heijckmann
Datum:
4 augustus 2022
Prachtig…!
En zo waar … dit thema verdient aandacht in het onderwijs…zou eigenlijk op alle leeftijden aan bod moeten komen… te beginnen in gezinsverband!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)