inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.650):

Winter

zo zal het zijn als zij verlaten
en onvruchtbaar gezeten aan
het raam de uren tot dagen
de kamers tot huizen verzinnen

en tussen hen een stilte
die een hoofd vol dromen nog
verbergt, een stilte die
de keel dichtsnoert en ten slotte
een stilte vanzelfsprekend reeds,
onoverkomelijk
als tussen heel oude bergen

---------------------------
uit: 'Ingesneeuwd', 1984.

Schrijver: Miriam van Hee
Inzender: ldw, 20 september 2010


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.0 met 34 stemmen aantal keer bekeken 10.262

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kim
Datum:
6 december 2010
alles waar je veel van houdt zal warmte blijven geven ook al is het niet gebleven of geworden wat je wou
het blijft altijd een deel van jou een stukje van je leven

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)