Gedichten

gedicht (nr. 1.754):

Ei goochelt

vader plukt met onvaste hand
de gans van het landschap

rammelt er wat mee in de lucht
klopt er een rede uit
klemt en sluit:

Is het de werkbak waar de olieman naast staat te slapen
blijft al het drijfwerk of wordt het ooit weer eoliet *)
was kort het antwoord op je juiste gestelde vragen
blijft lang mijn uitleg als je zijn handen niet meer ziet

denk hem vast zijwaarts met je voeten op een krukje
buigt heel je lichaam en voel dan toch je tenen
als withete sintels in je schoenen zingen weet je

*) eoliet: ruw gesteente uit de oertijd, door voorhistorische mensen als werktuig gebruikt

-----------------------------------------------------------
uit: 'Door het oog van de os', 2007.