inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.369):

Mijn wit plafond

Mijn wit plafond en ik
wij ontwaken weer tezamen.
Het bedmetaal en ik
wij scheiden minnaars van elkaar.
'k Heb niemand nodig. Kijk
hoe ik de theekop stevig kus.
Ik wijdopen dode ramen
en je geur is buitenlucht.

-----------------------------------------------
uit: 'Tussen lelie en waterstofbom', 2009.

Schrijver: Ramsey Nasr
Inzender: lf, 1 juni 2011


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.5 met 125 stemmen aantal keer bekeken 14.409

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

hans klots, 11 jaar geleden
wat nou onzin? een prachtgedicht over allenigheid.
kijk naar de mooie animatie hiervan op:

avro.nl/poezieanimatie/Player/tcm8_156537#.Uw9JVON5OSo
victor r. meijer, 14 jaar geleden
een waarlijk "Onzin"gedicht

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)