inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.815):

het lied van een eenzame vrouw

toen haar gelaat nog maar een kamerplant was
en zijn wrokkig gezicht een ondoordringbare baard
en de laatste resten van het wrak
door de kinderen verbrast
verging ook dit gezin
tot nog maar een herinnering
aan lentedagen op een zonnig terras
toen alle bomen donker opvlogen
achter blakende oogkleppen
een een noodklok bombamde
tussen blozende dovemansoren

------------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 2002.

Schrijver: lucebert
Inzender: mr, 8 maart 2023


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

3.2 met 18 stemmen aantal keer bekeken 16.983

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)