ROGER
Seizoenen vallen, dagen staan weer op,
April is zijn geboorte niet meer meester,
De aders barsten in de heester,
De vogel klimt zijn klankbord op.
Maar hier bouwt pijn haar nest in ’t lover,
Waar tortels klappen in de vleugels
Met de verborgen honger van de leugen.
Geluk, geloof, alleen de droom blijft over.
Geen antwoord op dit troosteloos verwijt
Verzacht wellicht een helderziende zomer.
Want God, waar vinden wij nog onderkomen,
Een deur naar de Rechtvaardigheid?
... Sonate. Hommage aan Paul Rutger ...
Schrijver: Adriaan MagermanInzender: Omer Roels, 16 mei 2015
Geplaatst in de categorie: overlijden