Gedichten

gedicht (nr. 3.357):

Weerzien

Laatst zag ik hem terug, de jongen uit mijn jeugd,
die ik op school in bang geheim vereerde:
blonde Prins Satan, ongenaakbaar schoon,
wiens wrede lach mijn schuwe hart doorboorde.
Ik denk niet dat hij ooit iets heeft vermoed
van wat een vol jaar lang mijn ziel verteerde,
noch dat ik, hoe vaak, honderd, duizend malen?
- zijn tergend beeld voor mijn geloken ogen -
mijzelf ontblootte en in eenzaamheid beroerde.
Ik werd er niet verlamd, noch blind, noch doof,
maar wél krankzinnig van:
het heimwee naar zijn haar,
de dorst naar zijn vermetel kruis,
de honger naar zijn heupen,
werden niet minder, maar na elke keer nog erger.
Maar, als gezegd, laatst zag ik hem terug;
hij stond vóór mij, in de rij, op het postkantoor:
een bevende grijsaard, bijna zonder haren.
Zijn dove schreeuwstem vroeg aan het loket:
'Wat kost een brief? Een brief naar Engeland?'-

----------------------------------------------
uit: Aandachtige liederen (1977 - 1982)