Wending
De stilte voor de storm, vlak voor
de omslag, waar de veerkracht
is afgenomen, waar je snakt
naar verandering, nu of nooit.
Keer mij om, woel mijn grond los
met je kouter aan de voorkant
van je ploegboom, snij met je schaar
de zode van onderen los en keer
met gebogen ijzeren ritser mijn zode.
Laat mij vruchtbaar zijn, muze
zodat mijn woorden kunnen bloeien
op de akker van het klaar liggend blad.
Laat mij bundelen voor de lezer
zodat ook zij wordt losgewoeld.
Inzender: emma, 21 januari 2018
Geplaatst in de categorie: algemeen