Gedichten

gedicht (nr. 4.083):

Wadden

Na je dood werd ik
opnieuw verliefd op je.

Ik was met een vriend
op de Wadden, in het

hotel waar we dat voorjaar
samen ook geweest waren.

Je wist toen al dat de pijn
in je rug geen rugpijn was

maar gaf geen millimeter
toe aan dat weten.

Je weigerde de gifbeker
tot de laatste druppel.

In dat hotel met poëzie op de
deuren ontmoette ik je weer

viel ik weer voor je en we
vrijden en schreiden tot

die vriend op de deur
klopte of alles oké was.

---------------------------------
uit: Memento (Liverse, 2019)