inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.425):

nacht

nacht
komt wonderlijk dichtbij
neemt mij in zich op

nog
zie ik
in de vage gloed
van buiten
aldoor brandend
neonlicht
bladlappen buigen

wil ik dat hier beweging is

hoor onheilspellend engelenhoofdjes ritselen vleugelvruchten
vallen
ontvallen
roteren boven de sloot
draaien om hun as geruisloos
en ik wil met hen zinken
nerven doen ontstaan
zoals in oud gegroeid hout
misschien wortelen

--------------------------
uit: schokbos (2020)

Schrijver: Annelie David, 8 maart 2021


Geplaatst in de categorie: individu

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 768

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)