inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 5.039):

Het lied van Mustafa

Het huis waar ik woon, heeft wel erg dunne muren
en we wonen te dicht op een kluit.
Dus een klein beetje herrie geeft ruzie met de buren
en zo’n ruzie maakt dan ook weer geluid.

Men wil in dit land dat we heel anders leven,
ook al zijn we hier soms nog maar kort.
Maar mijn oom in Marokko heeft laatst nog geschreven
dat ik veel te Nederlands word.

Ik zal deze buurt op den duur wel verlaten,
alhoewel ik er toch van hou.
Maar ik wil toch wel eens hard kunnen zingen en praten
en ik wil wel eens weg uit de kou.

Er is een land waar ze niet meteen vloeken,
er is een land waar ik dikwijls van droom.
Daar zal ik zelf wel een meisje gaan zoeken,
tot verdriet van mijn vader en oom.

Schrijver: Willem Wilmink
Inzender: Jan, 4 november 2022


Geplaatst in de categorie: maatschappij

3.0 met 124 stemmen aantal keer bekeken 29.173

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
cody
Datum:
31 maart 2023
super mooi gedicht hoor leukk voor een schoolproject -_-
Naam:
Jan Woordenaar Bontje
Datum:
5 november 2022
Heel mooi en raak gedicht.
Naam:
sharon
Datum:
4 november 2022
Prachtig

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)