inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 5.103):

Hymne aan de walnotenboom

Blijf af van de vruchten van de walnotenboom,
schud niet aan zijn takken en zijn stam,
wie zich de vruchten toeëigent, wie beslag legt,
liefdeloos, die zal het niet goed gaan.
Wie de walnotenboom pijnigt, zal omvallen.
Lang leve de walnotenboom, moge hij leven in vreugde.
Hij is de eenhuizige rijkdragende.
Hem kwaad berokkenen is er niet bij.
Het zegel beschermt hem. Het onverzwakte schild houdt stand.
Niemand steelt van de walnotenboom.
Die het wel doen die zullen zeker inslapen.
Negen kruiden beschermen de walnotenboom.
Fladder weg, ruisende spoken.
Fladder weg, dertien plagen en pijnen.
Es Yggdrasil moet wel een walnotenboom zijn.
Helder zijn in voorjaar en zomer de bladeren.
Blijf met je licht.

-----------------------------------------------------
uit: In de Waterwingebieden (2000)

Schrijver: H.H. ter Balkt
Inzender: M.J., 17 februari 2023


Geplaatst in de categorie: natuur

3.3 met 51 stemmen aantal keer bekeken 15.027

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
17 februari 2023
Alleen zijn stem al was dichterlijk en gaf mij de rillingen over het lijf.
Uitzonderlijk hoe hij hier op mooie wijze de walnotenboom verdedigt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)