inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 217):

EEN VROUW BEMINNEN

Een vrouw beminnen is de dood ontkomen,
weggerukt worden uit dit aards bestaan,
als bliksems in elkanders zielen slaan,
tezamen liggen, luisteren en dromen,
meewiegen met de nachtelijke bomen,
elkander kussen en elkander slaan,
elkaar een oogwenk naar het leven staan,
ondergaan en verwonderd bovenkomen.

'Slaap je al?' vraag ik, maar zij antwoordt niet;
woordeloos liggen we aan elkaar te denken:
twee zielen tot de rand toe vol verdriet.

Ver weg de wereld, die ons niet kan krenken,
vlakbij de sterren, die betoovrend wenken.
't Is of ik dood ben en haar achterliet.

-------------------------------
uit de bundel 'Ex Tenebris'.

... Ex Tenebris = uit de duisternis ...

Schrijver: Ed Hoornik
Inzender: MdR, 26 maart 2003


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 219 stemmen aantal keer bekeken 59.666

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Alba Martijn
Datum:
22 november 2012
Ik vind het een prachtig gedicht. De mooiste en de eenzaamste momenten worden treffend verwoord. Je voelt de intense emotie in de woorden van de dichter.
Naam:
Nizza
Datum:
4 december 2003
Email:
wickedlientjehotmail.com
Dit is een erg liefdevol gedicht. Het komt zeer dicht in de buurt van mijn beleving van de liefde.
Naam:
Melissa
Datum:
7 april 2003
Email:
darklovelywitchhotmail.com
Ik vind het een zeer slecht geschreven gedicht
het tast het vrouw zijn aan.
Naam:
jasmien
Datum:
2 april 2003
Email:
jasmien_amirmsn.com
ik vind het een hele mooi gedicht.
ik kreeg er kippenvel van.
ik ben jong maar ik weet dat het een heel mooi gedicht is.
Naam:
Denise van der Ven
Datum:
27 maart 2003
Email:
ik vind het een mooi gedicht
en ik zou de gedichtenbundel wel willen kopen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)