inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 137):

Zoiets simpels

Het is vaak zoiets simpels, het is
gemis van je stem bijvoorbeeld, geen
verhaal over landschappen meer, geen
gedoe met je was, je kleren

onaangeroerd in de kast. Het is van je handen
op zoek naar houvast de afdruk nog weten
op leuning en deurpost en je voetstappen
op het parket en de trap, dat zo willen
laten, bedenken: poetsen en wrijven is
sinks de tijd verdrijven, jouw tijd

moet hier blijven. Het is
zo simpel en groot als huilen
bij meikersen, appelstroop in de schappen
en geitenkaas op het brood.

---------------------------------------------------
Uit: Verstoorde grond van Hester Knibbe (1946)

Schrijver: Hester Knibbe
Inzender: J.K.D., 23 juni 2003


Geplaatst in de categorie: liefde

2.3 met 279 stemmen aantal keer bekeken 74.021

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

wendy, 21 jaar geleden
Een mooi gedicht, duidelijk en toch zo dat ik moet nadenken over de tekst. Ik zelf ben ver van huis en dit gedicht is mijn gevoel.
lijda, 21 jaar geleden
echt een mooie gedicht en helemaal omdat ik ook zoiets mee maak. heel mooi
Jan Bruens, 22 jaar geleden
Zondagmorgen 31-8-03 hoorde ik dit gedicht door Jacques Klöters in zijn radioprogramma 'Sandwich' voordragen. Mooi! Heb het meteen via google in mijn bezit gekregen.
kwinten maes, 22 jaar geleden
Het is mooi gedaan.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)