inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 5.130):

Aan een boom in het Vondelpark

Er is een boom geveld met lange groene lokken.
Hij zuchtte ruisend als een kind
terwijl hij viel, nog vol van zomerwind.
Ik heb de kar gezien, die hem heeft weggetrokken.

O, als een jonge man, als Hector aan de zegewagen,
met slepend haar en met de geur van jeugd
stromende uit zijn schone wonden,
het jonge hoofd nog ongeschonden,
De trotse romp nog onverslagen.

-----------------------------------------------
uit: Vergezichten en gezichten (1954)

Schrijver: M. Vasalis
Inzender: Martina (H), 7 augustus 2024


Geplaatst in de categorie: natuur

4.2 met 19 stemmen aantal keer bekeken 9.051

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

van der Sluis, 2 maand geleden
Hector was verslagen door een godenzoon met een zwak punt en was op een ordinaire wijze als trofee getoond, wat getuigde van asociaal gedrag. Hetzelfde kan gezegd worden van individuen die een boom, in de bloei van zijn leven, omhakken!
catrinus, 5 jaar geleden
Inderdaad een bijzonder beeldend gedicht. Ik zie de boom weggesleept worden - tragisch, maar prachtig beschreven
cornelis hoek, 5 jaar geleden
het mooiste gedicht ooit geschreven in nederland

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)