inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 448):

Twee honden

De dood is me schrikken. Ik raak er
niet aan gewend. Nu is de dochter van
onze hond die dood is, dood: het bloeden

wou niet stoppen. In haar plaats loopt
onverschillig de poes achter mam aan
die door moet. Nee ze leert niet hoe

te blaffen. Stil streelt haar staart
langs moeders benen, een soort van trotse
troost. Triomferen is katten niet vreemd.

--------------------------------------------------------
Uit: 'Och ik elleboog me er wel doorheen', 1988

Schrijver: Ted van Lieshout
Inzender: MJ, 16 maart 2004


Geplaatst in de categorie: dieren

2.0 met 64 stemmen aantal keer bekeken 25.136

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)