inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 221):

ONTMOETING

Soms is men zo oud dat men zijn bezit
niet meer bezit

verhuizers komen met vervoermiddelen
nemen de stoel de tafel de tuinpaden
het kinderportret het album met namen
de vogel en de kat

men koopt nog één keer persoonlijk tabak, deelt
vergeefs mede wat men denkt
van het kabinet en de eeuwig dreigende oorlog, alleen

het gratis glas van het huis smaakt nog
naar meer, het regent, men beeft, er zijn stemmen
en op het privaat
ontmoet men verbaasd wie men was —

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
uit 'Een eter in het najaar' van Gerrit Kouwenaar (1923)

Schrijver: Gerrit Kouwenaar
Inzender: M.A., 31 maart 2003


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 46 stemmen aantal keer bekeken 15.033

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)