inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 649):

Ineens

Ineens was ik het vermogen
om warmte vast te houden
verloren. Nu de kinderen
het huis uit zijn, snoof ik,
ja ja. Ik kroop onder steeds
meer dekens. De kachel
loeide. De warmste van ons
tweeen kon mij niet meer
verhitten. Ik rilde en
huiverde alsof ik oog
in oog stond met de dood.

Wat ook zo was. De dood
en ik stonden op een dijk.
Tussen ons was niets dan
een aanzienlijke afstand.

---------------------------------------
uit: 'De gedichten 1991-2000'.

Schrijver: Anna Enquist
Inzender: KB, 3 februari 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 59 stemmen aantal keer bekeken 22.386

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)