inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 91):

Mijn mooie vergezichten

Ik laat de eenzaamheid voor wat hij is
Er valt niet meer uit te halen
Zucht van opluchting bij gebrek aan gemis
Het valt nauwelijks te vertalen

Nog steeds in diepe gedachten verzonken
Maar de sleur is er zeker uit
Was te lang naar ongeluk aan het lonken
Nu sta ik op en verdeel de buit

Niet langer is regen mijn zonnenschijn
Of de stad vol lege gezichten
En ik geniet niet meer oprecht van het venijn
Maar van mijn mooie vergezichten

Schrijver: Maartje, 7 september 2001


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 3.388

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Henk Bentveld
Datum:
27 oktober 2002
Email:
H.Bentveldhome.nl
heel mooi
Naam:
Baukje
Datum:
16 september 2001
Email:
baukjejasperscs.com
Een mooi gedicht.
Het is net zoals al gezegd is, dat je jezelf uit de put trekt.
Naam:
michiel
Datum:
11 september 2001
Email:
michielzonhotmail.com
heel mooi positief gedicht. alsof je jezelf uit de put trekt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)