Gedichten

gedicht (nr. 483):

De witte schermen van de vlier

De witte schermen van de vlier,
in geur en kleur naar 't licht geheven
vertellen mij 't geheim van 't leven:
't is enkel nu, 't is enkel hier!

Maar dwars doorheen die kleine bloemen
in duizendvoud ontloken, klinkt
een roep, een zucht, een stem die zingt
en zoveel dat ik niet kan noemen.

Er trilt een snaar die 'k lang al stil
en niet bespeeld meer durfde heten
maar die nu weer een dieper weten,
ja, die 'k genade noemen wil.

De witte schermen van de vlier
ze houden aandacht mild gevangen
en doen ontluiken nieuw verlangen
naar verder dan maar enkel hier.