Het droommeisje

Deze kamer neemt je op
en je bestemming laat zich raden.
Van het meisje dat aan je voorafging
kan je zeggen dat haar ogen laaien,
maar verder is ze hard als eboniet.
Weldra tol je
als een op de grond geslagen vlieg

en je bedenkt: dit speelt zich af
als iets wat zij heeft vastgelegd,
maar het voltrekt zich onbepaald.
Pas later lijkt je oog vertrouwd
met deze buitenissigheid
wanneer de kamer zich herstelt.
Zelfs van het meisje is geen spoor.

Het lijkt of je haar hebt gedroomd,
Al is dat, meen je, ongehoord.

----------------------------
uit: 'Person@ges', 1997.

Biografie van deze schrijver

droom hallucinaties spoken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 19 stemmen 7.904