Toen ik op een middag, in september 1975, Na het laatste uur, De boeken in mijn tas stopte, Sloot Agnes S. de deur van het lokaal, en kwam naar me toe. De hele les, zei ze, Had er een man voor het raam gestaan, En naar mij gekeken. Ik keek naar buiten maar zag niemand. Alleen zij had hem gezien, verduidelijkte ze; En nu was hij weer weg…

Ik wil een privé-detective met een goed karakter die dag en nacht bij mij moet zijn om redenen die buiten me liggen. Zolang de zaak onopgelost is zal hij me niet verlaten zodat hij langzaam van mij kan gaan houden. --------------------------------------------------- uit: 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003.…

Alleen maar hier. Hoogspanningslijnen zijn haast uitgedund. De vogels zijn vervlogen. De roodoranje zon hangt laag te drogen. Gemengd met mist doen dingen minder pijn. Bij elke stap ontstaat een stukje sloot. De koude doet de wateren kalmeren en Marokkaanse meisjes bestuderen het verse ijs. De vissen willen brood. De wereld volgt de wandelaar…

Wie is je trouwste kameraad, die altijd op je wacht je nooit verlaat van ’s morgens vroeg tot dat je ’s avonds weer naar bed toe gaat of desnoods heel de nacht? Ja inderdaad, dat is de vaat!…

de oprechtheid van de groene plastic beker met witte stippen de baldadigheid van de tandenborstel met wijd uitstaande haren de eerlijke ouderdom van de half op- gerolde tube zo zou ik iedere morgen willen denken even duidelijk mijn woorden als de beweging waarmee ik poets en poets tot het tandvlees bloedt ---------------…

Wij zullen openen een rusthuis voor uitgebluste dichters wij zullen zorgen voor: trijpen pantoffels lauwe radiatorbuizen en elke zaterdag een glaasje wijn Men zal van ons niet kunnen zeggen dat wij de poëzie een onverschillig hart betoonden Wij zullen eens per maand de oude dichters tracteren op wat gaande is: moord & doodslag en…

Ik belde eens, na een wanhoopsnacht vol angst en liefdespijn, mijn beste vriend: waar of die dacht dat mijn Jeanette kon zijn. Ach! ik had me weer eens op hol gebracht om niks. Om mijn ziek brein. Want dáár klonk, slaperig, héél zacht, Jeanette over de lijn. ---------------------------------- uit: 'Van harte beterschap', 1982.…

mijn woorden maken een wandeling. ongebonden slenteren ze door dit beregende dorp soms stoppen ze even, zoals nu. dan gaan ze weer verder en praten wat met elkaar ze zeggen niet veel of eentje vertelt een verhaal en de anderen luisteren, lachen licht of wenen een beetje achter de hand. --------------------------------- uit: …

Als aan de minimum eis: onsterfelijkheid, eeuwige jeugd zonder lichamelijke of geestelijk ongemakken, voldaan is, zouden we er eens over kunnen praten of het de moeite waard is je ergens voor in te spannen. ------------------------------- uit: 'Gedichten 1939-1998', 2000.…

Ik ben een maker van punten en Komma's. Mijn woorden staan daartussen. Ik stamel poëzie naar het einde van Mijn zinnen, wanneer ik smachtend zing Aan de waanzin van dit bestaan. Ik rijg prachtig dit alles vol zin aan Mekaar, nagelaten als een slangevel Voor de gelukkige vinders van zeldzaam Wrakhout. Of een handgranaat. Ik denk ook wel…

Om vier uur opgestaan. De nok van dit dak heroverd. Op slag beginnen fluiten als een gek. Pas opgehouden toen iedereen hier zijn plaats weer leek te kennen. Vervolgens voor het eten gezorgd voor die smekende, zeurende, zich nooit sluitende snavels waarin wormen eindeloos blijven verdwijnen. En weer medelijden gevoeld met de logge, pluimloze…

Ik klom laatst op de Dom en sprak: 'Mijn ziel als ik nu viel, dan viel ik zeker dood'. Maar God is zo geweldig groot, dat als ik sprak: 'Ik spring' en ging, Hij mij dan zeker vliegen liet. Omdat ik dat weet spring ik niet. --------------------------- Uit: 'Versjes', 1961.…

Het is een stel dat alles heeft gezegd En enkel spreekt in lettergrepencode, Zo'n stel dat de seizoenen en de mode Een leven lang gevolgd heeft, levensecht Ze kwamen langs de waterkant terecht Niet om elkaar, maar om de tijd te doden, Zij leest een lauwe liefdesepisode Terwijl zijn blik zich aan de dobber hecht Zal zuster Els voor dokter…

Ik kwam om reuzen te aanschouwen en vond dwergen. Dwergen aan de bar, dwergen in de boekenkasten, dergen met een praatprogramma, dwergen zwervend door de hal. En nergens kon je dansen want de vloeren stonden vol met dwergen, springend in de sneeuw die stroomde uit hun binnenzakjes. Met wilde, wijde oogjes vierden ze kleingeestig feest. Dwergen…

Dat de koolraap reden van bestaan heeft vervult me met ontzag. Dat ik niet aan smalle repen gesneden word, in water opgezet langdurig gaar gekookt en opgediend in bleke slappe saus omdat mijn liefste niet van koolraap houdt vervult me met een gevoel van ontsnapping niet zonder frivoliteit niet zonder huiver. -------------------------…

Hij is er zonder dat hij ooit verschijnt. Toch moet hij hier naar binnen zijn gevlogen: er is geen doorgang door het veel te hoge gaas dat bij ons de ponywei omheint. Op duizend veren heeft hij duizend ogen maar hoe hij stapt, hoe fier en fraaigelijnd, hij ziet er geen begin aan en geen eind. Een vlucht als vlucht wordt niet meer overwogen.…

Wat je aan illusies verloor, won je aan gewoonten. Kijken naar de weerspiegeling van de schemerlamp in het raam. En dan plots heel duidelijk weten: bij valavond voelen je handen zachter aan. Dit is het ogenblik waarop je weer durft denken aan iets heel gewoons. Aan rozen of zo. -------------------------------- Uit: 'De droom…

Mijn vader verloor 's winters zijn verstand. Als 't ijs op het kanaal was te vertrouwen Bond hij meteen mijn schoenen met wat touwen Aan ijzers met een houten bovenkant Je moet verdomme glijden en niet sjouwen Riep hij me toe, maar ik bewoog onthand En wankelde door niemandsland, Een trage beer met ingepakte klauwen Als vroeg mislukte…

Zit ik rustig aan de oever van mijn stille binnenzee komt een scheepje langs gevaren met aan boord mijn liefste fee roept de stralende gestalte van de kleine boot mij aan loopt het tegen hoogtij, vraagt ze anders moet ik verder gaan. Gooi het roer om lieve dame ga in godsnaam niet voorbij ik heb hier de dood gevonden hem met huid en haar…

"wat 'n treurigheid! O, het is niet waar toch?", snikte de psychiater. "En dat heeft u al van uw derde jaar? Ging dat nooit eens over later...?" Ach, ik zei maar snel dat het overging en haalde een glaasje water. --------------------------------------- Uit: Zand erover…