Er is altijd wat te wensen briefgeheim eeuwige trouw 'n relaxte Venusvrouw vrijheid incl. vriendinnen vaker zinderend beminnen Mijn liefde krijg je niet cadeau. --------------------------------------------- Gepubliceerd in NRC Next, 27 juni 2007…

Je bewoont al jaren alle kamers in mijn hoofd. Het lukt maar niet je te verdrijven. Ik heb er andere namen in gestopt, maar geen wil zo beklijven als die van jou. Ik vind hem terug in het merk kleren dat ik koop, je speelt mee in alle films die ik zie en zo vaak roept iemand je op straat dat ik me afvraag hoe het kan dat je uniek…

In de slapende zee was een golf te zien Een golf maar vlak voordat het zo genoemd of voor een bruinvis die de kop opstak kon worden aangezien was het niet meer de golf Het was ondergedoken aldus de man in de veerboot die in een kromme lijn van het land op het eiland aan schommelde Het was dag en de man in de boot zag de maan als de glimp…

welke naam de wind ook heeft hij is mannelijk in alle talen of liever jongensachtig overal blaast hij jurken bol rukt hij aan wasgoed en slaat verwoed en wispelturig de bladen om van boeken en van kranten waar het niet waait vallen geen bladeren en maakt niemand bewegingen zoals jij nu met je hand door je haar zo sierlijk en…

Een kleine huismuis aan de Maas hield niet van Nederlandse kaas. Was het geen Camembert of Brie dan huilde hij een dag of drie totdat zijn moeder zei: "Mon cher, hou op met je gecamemblèr." ------------------------------------- uit: 'Het Grote Beestenfeest', 1988.…

het dichtersfeest was in volle gang een waaier aan dranken klokte door de kelen de stemmen werden met de minuut luidruchtiger er hing die avond zoals dat heet beslist iets in de lucht B. ging aanvankelijk mee in de flow verzorgde onopvallend zijn aandeel in de roes maar toen de broeierigheid overkookte en een onnoembare spleen de poëten…

niemand zelfs de zeewind niet heeft zulke ruime handen zo'n doortastend wiegelied vouwt niemand zelfs de klaproos niet er wiedt een wichel die alles ziet onder onontdekte landen want niemand zelfs de regen niet heeft zulke kleine handen ------------------------------------- uit: De man van vele manieren, 2008…

het is niet de dood die je bevriest het is niet de dood die je benauwt het is dat allebei en meer de dood is houvast in de duisternis met borden UIT achterstevoren goed is de dood oneindig goed vergeleken bij dit levenloze vallen vallen van het doek dat valt en de zaal is leeg en de vloer is klein en het doek kent geen begin of eind -…

Ruïnes? Ik weet ze in mijn leven al. Een weids terrein vol brokken, zelf gemaakt, uit eigen grond gestampt. Maar avondgloed te Rome, zachtvurige zonsravage regenboogbekroond laat door geen glorieus verwoest bestaan zich evenaren. Ik aanzie die wondere ondergang, besef hoe mijne evenmin fataal en keer op keer als voor het eerst zal zijn…

Elk voorjaar diezelfde twee eksters in de tuin je zou je afvragen: wat doen ze daar? Waarom in deze tuin? Zijn het de wolken die loom en zwaar boven de grond hangen het gras nog jong en sappig van net gevallen regen de zon die kortelings vrij spel had met schaduwen van bomen, hagen? Of ben jij het met de krant op de keukentafel ik…

Ik lig vaak onbetoverd in de warme Nachten, als voor de tweede maal weer kind, Met losse benen en met losse armen, Nu ik u niet meer te omhelzen vind. De maan draait langzaam aan de open hemel Gelijk een gouden scheepje over zee; De sterren in hun eeuwenoud gewemel Drijven als kleine waterlelies mee. Dan vliegt gij soms door 't open venster…

Er is een stad onder de stad. Ik en mijn schaduw. Eens voer ik op een lek geslagen boot, dook onder, vond een poort. Daar zat een nimf met rode haren. Ze zei: Waar bleef je toch? Ik heb zo lang op je gewacht. We ijlden koortsige nachten weg, dronken de roes tot braaksel, dobberden in het neon van de stad. Dagen helder als vloeibaar ijs…

Wij zijn te hoop gegooid wij liggen bleek en bloot en onmiskenbaar dood langs smalle, stille wegen. Van wortels afgesneden, het loof dat leven was en stem van wind en regen is op de akkers stom gebleven. Wij zijn gerooid en afgelegd en nagekeken op gebreken. De grond die onze moeder was is dood gewicht gebleken. Wij liggen op een bietenvaalt…

een bankje op een lommerrijke laan als rustplaats bij het zomerse flaneren bevolkt door oude dames, dito heren die 's avonds stemmig naar de schouwburg gaan vergeten is hun jachtig bestaan de drang naar altijd meer en het presteren het spreekwoord klopt: de tijd zal het ons leren de rust staat bij de grijsaard bovenaan Den Haag hoeft…

twee kipfilets een blik goulash en een laptop dat is 1739 euro ----------------------------------- uit: Daar schrik je toch van, 2008…

Ik ben voornamelijk van geen belang. Ik ben een zachte wang, en ik ben mijn eigen lippen. Meestal zonder gezang, uitblinkend in knorgeluiden voor enk'le fijne luiden die mij ter harte gaan. Ik ben meer kuiken dan haan. En: ik ben mijn eigen lippen, waarmee ik uit eigenbelang…

En door de dag als met geheime schatten Gaan bloemverkopers in het wit gehuld, Met al de bloemen, opgerold in matten, Waarvan het Hooglied geurt en is vervuld. Soms draagt er een al Sarons rode rozen, Hoog op zijn schouders in een rieten mat; De open weerschijn doet de mensen blozen Die hem geheven kruisen op zijn pad. Dan denk ik aan het…

vader plukt met onvaste hand de gans van het landschap rammelt er wat mee in de lucht klopt er een rede uit klemt en sluit: Is het de werkbak waar de olieman naast staat te slapen blijft al het drijfwerk of wordt het ooit weer eoliet *) was kort het antwoord op je juiste gestelde vragen blijft lang mijn uitleg als je zijn handen niet meer…

Als straks de wereld dichtgeschreven is, de plooien gladgestreken, al de monden volgestort met zand, waar zal hij schreeuwen? Waar scheurt de naad en ettert de wonde? Mens, vleesgeworden ladder in gods panty, vergeet de lange nacht niet die wij zijn. ----------------------------------------- Uit: 'Voor de stad en de wereld', 2006.…

Op zekere dag zag je een groenteboer, Een wondermooie Maniak, hij was gewoon Om alle vrouwen in zijn zaak een loer Te draaien: hij verkocht ze groente, schoon Van buiten, maar van binnen enkel schimmel. O, niet alleen die vrouwen gaf hij dat Maar ook de doetjes en de boerenpummels, Kortom, aan wie hij maar een hekel had. Je lachte. Hij bemerkte…