152 resultaten.
Kerkhof
gedicht
2.4 met 54 stemmen 
26.523 Een herfstdag tegen Allerzielen,
het was niet anders dan het was
de zon, de bladeren die vielen,
het hek, de zerken en het gras.
Ik had een tijdje rondgezworven
voor ik haar graf gevonden had,
want er wordt toch nog meer gestorven
dan je zou denken in zo'n stad.
En half beschaamd en half bewogen
- je ziet jezelf een beetje staan -
heb…
Lamento voor Juul
gedicht
2.1 met 53 stemmen 19.405 Juul heeft de allertraagste fiets,
bestemd om nergens aan te komen.
Hij loopt ernaast als naast een ouwe ezel
bepakt met ouwe ezelsdromen.
Maar nu is Juul plots dood.
Plots foetsie naar een beter niets?
Juul had zelf ook een ezelskop.
Waarschijnlijk van Henri Matisse.
Het is de vraag hoezeer hij niet meer is,
want niemand, niemand die hem mist…
wij hebben jou niet van die kar
gedicht
2.1 met 192 stemmen 36.564 Wij hebben jou niet van die kar geduwd, Samuel.
Jij bent zelf aan de zijkant gaan hangen
en toen viel jij onder het achterwiel.
Mee proberen te liften op die volle boerenkar
bleef niet zonder gevolgen. Toen je kermend thuiskwam
heeft je vader je geslagen, hard geslagen,
omdat jij op die kar klom en een jonge Ambonees
zich netjes moest gedragen…
Dodenlied
gedicht
2.0 met 39 stemmen 32.177 Hopsa, faldera. Van hobbelpaard tot lijkauto over de kasseien.
Het druilde toen grootmoeder werd begraven.
In september schrobt haar dochter het graf al komt er nooit
iemand langs. Mijn knieën zijn kapot, mijmert ze. Zo veel
verloren jaren. Geef mij een spuitje als ik Alzheimer krijg. Of:
arme bonne-maman had schrik dat de konijnen op het kerkhof…
Met stomheid
gedicht
2.3 met 101 stemmen 48.583 Voor Herman de Coninck
Loodzware dagen zeggen we maar
wat weegt zo'n woord weinig; het laatste
zeilt op stadsdamp neerwaarts, kromt
zich keer op keer om zijn betekenis.
Argeloos keren de huizen hun dierbaarste
wanden naar buiten, fluisteren Lissabon,
Lissabon. Tussen keuken- en badkamertegels
zoeken wij traag naar de tekens, verrijzenis…
Oever
gedicht
2.9 met 32 stemmen 33.861 De aanzet tot het niet-zijn. Straks
geen kleren meer als men meereist
met de sterren boven het ijs de over-
zijde tegemoet, de allerverste winter in
waarin men aanlegt naast een veld
van sneeuw. Het helder wordend
licht dat invliegt, dat men spelt,
onafgebroken lezend in de palm
van zijn hand. Men verstaat wat wij
wilden toen nog geen ruis…
Om Floortje
gedicht
2.3 met 98 stemmen 40.350 De tuinman: Ach, weet u,
daar blijft niets van over -
zo'n kleintje, denk-es in,
da's toch alleen kraakbeen?
Zo'n kissie
(grote handen)
Nee, díé kome niet meer;
denke liever aan iets leuks,
een nieuwe, ofzo.
------------------------------
Uit: 'Bloem, steen', 1997.…
Horloge
gedicht
2.4 met 62 stemmen 39.063 Ik zat op de huisbank van een Zuid-Afrikaan
toen jou alles afgenomen werd
verder was ik nooit van jou vandaan
Terwijl mijn gastheer krakend koersen controleerde
en zijn dikke dochter zocht naar gave popmuziek
wat zag jij toen, in je laatste val?
Dit gedicht even duidelijk als de dood
een open boek, een afgesloten hoofdstuk,
woorden weggevloeid…
Imkers dood
gedicht
2.7 met 57 stemmen 39.976 uw bijenvader is dood
hang het zwarte strikje
om de korf zo los
dat bij de minste wind
ook dit teken vertrekt
jullie kunnen vrijuit gaan
zonder het hinderlijk volgen
van de man die meer beloofde
dan hij ooit waar kon maken
aan bloesem en aan was
-----------------------
uit: 'Blikschade', 1975.…
In één nacht
gedicht
3.0 met 79 stemmen 53.426 In één nacht, tussen twee infarcten in, zegt ze hem
nog gauw waar hij de sleutel van haar kluis
kan vinden. Hij had een treffender laatste zin in huis.
Maar zij kent hem beter. Doodgaan is niets, maar al
die paperasserij. Hou jij je maar bezig met erven,
ik met sterven.
Hoe noem je iets wat je niet meer bent, een zoon of zo? Pijn?
De deur…
Bij de dood van slager Griffioen
gedicht
2.8 met 60 stemmen 42.482 Nu is de meesterknecht van dood
de weg van alle vlees gegaan,
gedenk zijn naam veelvuldig
De hogepriester van de slacht,
in zijn tempel heersten winter
en de wetten van het mes
De schepper van de blinde vink,
de hoeder van de varkenshaas;
grootmoedig in zijn offergaven
Gedenken wij de slager dus
maar bovenal zijn oude ziel
die los…
Testament
gedicht
3.5 met 74 stemmen 48.044 Ik heb een oude ster ontmoet
die valt wanneer ik sterven ga.
Soms, als ik naar de hemel staar,
knikken we even naar elkaar.
Ik heb een afspraak met een boom
dat hij zich over mij ontfermt
en witte bloesems bloeien laat
wanneer ik in zijn wortels slaap.
Ik heb een zwarte kaars gekocht
die dooft als ik mijn ogen sluit
en fluister in het…
Gebruiksaanwijzing
gedicht
2.6 met 94 stemmen 49.279 Wie in zee begraven wordt, gaat nooit verloren.
De zee is spaarzaam als een dichter.
En ik was aan zee en ik was op een berg:
twee eeuwenoude makkers.
Wie op een berg wordt bijgezet,
wil nog jongleren met de sterren,
snakt nog belachelijk naar lucht
met al de roofzucht van zijn lijk.
Wanneer men mij per se begraven wil,
dan liefst niet…
Ze liepen met kaarsen de berg op
gedicht
2.9 met 34 stemmen 40.458 Ze liepen met kaarsen de berg op
en zongen daarbij een muziek die klonk
als klagen dat door het licht omhoog
werd gedragen. Hem droegen ze
levend en dood, de moeder droegen ze
ook, maar die wankelde zo alsof de dragers
er de brui aan gaven. Die er waren
sloten zich aan bij de stoet: een schare donker
en licht die zingend of zwijgend…
Kaart van een Grieks eiland
gedicht
3.1 met 69 stemmen 44.146 Herman*,
ik had je nog een kaart willen schrijven,
zo'n lullige ansicht, voorzien van een grap
over, nou ja, je weet wel waarover,
maar ik hoorde dat je al dood was
voor ik een grap had gevonden.
Ik leef nog, ons gesprek is niet af,
maar ik leef deze laatste dagen gebogen, over woorden
die ik doorstreep, weer opschrijf -
Waar hadden…
Weg
gedicht
3.5 met 34 stemmen 43.543 Moeder sprak met de rivier
en wees ook de golven
een weg naar de zee. Ze
was ons zo nabij
als het water
dat haar nazong
en door haar handen
ook de vissen in een school dwong.
Nu ze weg is lijkt zelfs het schuim
niet meer te spelevaren,
dragen bomen herfst,
en vluchten vogels
van de baren. Zo snel
gaan de getijden en scheidt
het…
Uitgevaren
gedicht
3.3 met 21 stemmen 36.504 Zijn schip trotseert koppige golven
die hem schuimbekkend vervoeren
naar gapende muilen die verbolgen
hun helse zwavelnev’len boeren
uit een vloed van tijd gedolven
wiens stromen wurgend snoeren
om van het ebben lucht te kolven
tot eeuwig gittering gaat floeren
doelbewust wendt hij de steven
koerst naar de kille bondgenoot
willig volle…
Kindergraf
gedicht
3.4 met 69 stemmen 48.762 Hier ligt het grafje met de zoden glad.
Het is het sluitstuk na een kort ontwaken:
een meter aarde om gelijk te maken,
wat voor een ogenblik verheffing had
tegen een moederarm, niet meer dan dat.
En beide armen langs het lichaam slaken
en denken, denken: waar moet ik geraken
met kinderstoel, commode, wieg en bad?
Ruimteverlies in rekening…
Niets
gedicht
3.3 met 74 stemmen 50.847 Het leven
je zou het je moeten kunnen
herinneren
als een buitenlandse reis
en er met vrienden of vriendinnen
over na moeten praten
en zeggen
Het was toch wel aardig,
het leven,
en flarden zien van vrouwen, geheimen
en landschappen
en dan tevreden achteroverleunen
maar doden kunnen niet achteroverleunen.
En ook verder kunnen ze niets…
Wake
gedicht
3.8 met 25 stemmen 36.651 Droomtijd. We staan over een glazen kist
gebogen, moeder en ik. Er ligt een man in
uit het voorgeborchte van veenlanden,
strop om de nek, lach om zijn mond.
Als ik mijn oor tegen de wand aan leg,
kan ik zijn ademhaling bijna horen.
Hij is maar tussendood. Straks zal hij
ontwaken, zo bonst het in ons hoofd.
------------------------------…
Bezig met laden