stilte is een gebaar dat bevriest en ook het geluid dat wegebt in 't niets silence is de stilte van ginds rust het vervolg en de winst…

Mijn oude klasgenoten, hoe heetten ze ook alweer? Ik heb ze niet onthouden, de namen van weleer. Dat roodharig meisje, die met haar manke been. Oh ja, die oud collega door de drank ver heen en die blondine met mannen bij de vleet Ik mag een biet zijn als ik hun naam nog weet. De tijd heeft in mijn hersens aan cellen zitten knagen Het geheugen…

Vroeger stalde men een fiets er voor een bakkie soep Maar al een eeuw lang serveert men in stijl het eten Niet aan aparte tafels gewoon gezellig naast elkaar En uit respect liet men de das hangen.…

Op de tafel staan de bloemen er fris en fleurig bij ik heb ze net gekregen het is één groot schilderij In mijn grote witte vaas staan ze nog heel even ja het klinkt misschien wat dwaas aan het einde van hun leven.…

Stilte Het maakt me bang al 6 jaar lang . Stilte de kou en de kilte . Waar moet ik heen voel me vaak alleen . Al sta ik soms op en denk vaak ik moet door , Toch komt vaak de stilte weer door . Je leeft van dag tot dag en bent blij dat je morgen beleven mag . En dat de stilte word gesmoord .…

Dat wat ontstaat in het leven zelf is goed zoals het is zoals het zich voordient zoals het zich voordoet. Dat wat ontstaat ontstaat, omdat het moet schijnbaar blijkbaar Ooit zullen antwoorden komen zegt een oude wijze man die als wacht de rivier laat stromen Als een kern is ontgaan langs het oog van de mensen zal dit nieuwe ruimte…

Hou van mij zoals ik ben met mijn daden en gebreken probeer mij eens te zien zoals ik nimmer ben bekeken. Hou van mij zoals ik ben eenvoudig en gewoon maar met een kloppend hart die puur is en zo schoon. Hou van mij door wat ik geef alles wat ik heb aan waarde dan ben jij, net als ik de rijkste mens op aarde!…

onze ziek wil niet bedlegerig wezen, doch zijn voeten smallen bij iedere tree naar benéé hoe de dag zal voort gaan is als een reizende waterkoker die zich gedraagt als een traag voortgaande plaag al weken is het belopen asfalt de teer die ziek vertraagt en onbeholpen als een stumper aan de almachtige om beterschap vraagt ziek is…

een simpel mooi meisje heel alleen op de wereld geen broers of wat zussen haar ouders gestorven zij woonde en weende met stiefmoeder en dochters moest wassen en plassen nooit geen liefde verworven maar dan voor éénmaal wat geluk in haar leven een prins kwam haar vragen een glazen muiltje te passen dus, ze ruilde haar leven…

Als ik bekijk mijn woordenschat, niet groot maar eerder wat beperkt. maakt dit het schrijven afgeplat, en blijft de tekst zo onopgemerkt. ik hou wel van jouw gedichten, want je woordenschat is rijk. alle zinnen schijnen en belichten, je poëzie meer dan goddelijk. maar ergens in de diepste verte hoor ik de roep naar meer. je echo weergalmt…

Heb jij wel eens je gelijke ontmoet hij is net als jij in wat hij zegt en doet wat jij niet weet en ook die ander niet is dat je oordeelt naar wat je gespiegeld ziet maar wat blijkt als je goed kijkt dat je gelijke niet op je lijkt.…

het was laat en redelijk koud. ik slenterde nog langs de sporen. het was er eng, ik was benauwd, om vooral thuis te komen voor het gloren. dus ik alsmaar in de verte turen, maar nergens een trein te bespeuren. mijn gemoedstoestand was aan 't verzuren en mijn mond luidop aan het zeuren... de nachttrein mag nu stilaan komen. het chromen staal…

het zijn mooie zinnen smeden met woorden zo haarfijn ze plaatsen in de juiste lijn om sierlijk je papier te kleden nu laat je een witregel vallen om zo een strofe te bekomen blijf dan maar even dromen en laat je inspiratie knallen zo wordt het gedicht stilaan geboren nu nog deze laatste strofe lezers, je moet mijn tekst geloven opdat…

Zo stil als een eenzame ui in een godverlaten bos zo stil als een polderlandschap boven zee zo stil als dooie mus in de dakgoot zo stil als een kloostertuin in Egmond Zo stil dat ik je nachtjapon kon horen ritselen zo stil als een regenjas aan een kapstok zo stil als een paradijs van steen zo stil als een roerloos blad Zo stil als een verliefde…

Wees niet bang voor de stilte wees niet bang voor het brandend vuur wees niet bang voor het wilde water wees niet bang voor het donkere uur. Wees blij met wat er op je padje komt wees blij met de bloemen op je balkon wees blij met een fluitje van een cent wees-ondanks alles- blij met wie je bent. Maak je geen zorgen, hoop doet leven maak…

Een dag met gevoelens en herinneringen, omdat er zoveel mensen hebben gestreden voor de vrijheid. Twee minuten ben je stil en in gedachten en denk je daar aan terug. Vrijheid is voor ieder belangrijk.…

Twee minuten stil het is heel even mensen hebben voor onze vrijheid gevochten. Twee minuten stil het is heel even. Met gedachten ben je twee minuten stil. Het…

In gedachte mag je bij een ander zijn. De wedergeboorte van Jezus Christus. Je kunt dan opnieuw beginnen. Een paasfeest voor allen. Helaas in de wereld, is dat niet atijd zo.. De oorlogen en ruzies maken het bijzonder lastig, om Pasen te vieren op deze aarde. Paasfeest, hopelijk met oog voor een ander, die liefde en gezelligheid…

Gedichten zijn niet voor een grote groep Dat weet ik maar al te goed Toch kan ik het niet laten Het zit in mijn bloed Ik dans met woorden Ik zoen met zinnen Ik vind dat zo prachtig Ik wil dat beminnen Leve het kracht van het gedicht Ik laat het me graag smaken En het mooiste is Dat ik jou er mee kan raken…

Ik lig stil op bed Ik heb de lampen uit Ik geniet van de stilte Een lantaarn schijnt door mijn ruit Soms is het heerlijk om niets te horen Te baden in stilte Denkend aan mooie dingen Warmte in plaats van kilte Ik loop naar buiten En rook een sigaret Heerlijk toch die stilte Nu maar weer naar bed…