Dan wordt de perfectionist pas weer een optimist als alles onder controle is Nee hij is niet ziek alleen een controlfreak wil alles precies overzien geen cijfer minder dan 10 Bij onzekerheid zie je dat hij lijdt hij is een regelaar bij 100% pas klaar Alleen moet hij nog heel veel leren: dood en liefde zijn niet te controleren…

Waarnaar ook maar zijn hart uitging in hoop of stille mijmering bleek te ongrijpbaar in de tijd of viel ten prooi aan wrange nijd. Wat hij beoogde kreeg geen vorm alsof zijn schijnbare levensnorm met regelmaat verminkt, verkracht, elke zekerheid tot twijfel bracht. Verweesd keert hij tot zichzelf weer; geen mens leidt of verleidt hem…

Ze tastte mijn gezicht af alsof ze wilde voelen wat eronder zat. Bekeek de aderen op mijn witte rug. Haar leerling legde zijn handen in mijn taille. Voelde zijn lichaam weggeduwd. Giuditta nam een beitel en een vijl, bevrijdde me van mijn 2e huid.…

Die spiegel daar aan gene wand meldt zonneklaar elke dissonant, wie haar passeert blijft even staan soms gepikeerd soms ook voldaan, misschien een haar die men ontdekt een vast repertoir voor men vertrekt.…

na het avondeten en een beker koffie, of twee, spreidde ik je voor mij uit ik genoot van wat je mij te zeggen had en over mijn leesbril vernam ik het journaal mijn benen naar rechts verlegd, ploegde ik door het nieuws in crypto of kruiswoord puzzelde ik mijn courant naar de laatste pagina sinds een week beleef ik heel navrant een natte…

Ogenschijnlijk ben ik best tevreden mijn ogen lijken te schijnen Toch?…

Wandelend over de kade weerschijnen duizend en één lichtjes in het IJ grote masten torenen hoog boven machtige schepen die wereldzeeën voeren vuurwerk tovert een hemel vol met sterren ik droom jou mijlenver van hier door onstuimige golven naar Amsterdam gedragen…

Zomer in Nederland Neus tegen de ramen ’t lijkt wel herfst Het regent tranen Grijze luchten Tegenwind Een zware gedachte Die energie verslindt Morgen de zon! Staalblauwe lucht Een nieuwe dag Een diepe zucht Vochtig klamme ochtend Diep in mijn longen Kijkend naar boven Zonlicht afgedwongen Liefde opent mijn hart Laat energie…

websitedamesprofiel stapel ben ik op míjn kids gek op m'n honden óh ja.. ook nog op m'n man rokersruimte actieve roker rookt óók nog tig maal passief en dát pro deo o.a. zij houdt slechts van hém en hij ook van háár, althans.. onder anderen…

Liefde geproefd in levensjaren zoeken woorden die diepte geven aan oden brengend van liefdesleven een mensen leven van liefde ontdaan versterkt verlangen naar liefde beleven meer dan woorden kunnen verslaan vind maar woorden voor honger en oorlog voor kindsoldaten het zinloos geweld woorden die het leed beschrijven woorden…

gekweld door impotentie aambeien en artrose met hypertensie behept en permanente winderigheid door vrouwen angstig gemeden ben ik een effrayante en bezeten oude dwaas senes bis pueri een verstokte pessimist ongeschoren, depressief omringd door sombere geuren slapeloos van neurosen en talloze fobieën verteerd door mensenhaat ook nog…

Voor één keer, als je dat kunt, genieten van wat je wordt gegunt. Voor één keer, met volle kracht, genieten van de dag en de nacht. Voor één keer, zonder zorgen, op 'n rots uitkijken naar morgen. Voor één keer, met open ogen, weten dat we écht leven mogen. Want hou je je ziende blind voor al wat je op je weg vindt, en doof voor elke tedere…

Mijmerend achter een goed glas wijn, denk ik aan soldaten die marcheren, aan de kracht van het geweld. En dan voel ik weer even de pijn, zie ik mensen die niet willen leren. Mensen in de ban van macht, geld. Ik weet hoe eenzaam eenzaam kan zijn, hoe 't leven zich van je af kan keren, als alleen maar de winst nog telt. En buiten, buiten…

weet zij veel wat dichten is dat het de lezer is die schept... hérschept wat dichters verzinnen in gedachten, luidop als ooit Cees Buddingh’ nooit versagend gaat ze door én door met penselen van haar versjes waarvan André Hazes post mortem een stijve krijgt…

De taal slaapt je hoort haar stilte voor de storm het seizoen barst los wanneer het ochtendlicht gloort wordt zij ook in haar slaap gestoord met een vriendelijk gebaar verwelkom ik haar letter voor letter in een uitgesneden licht heft zij haar armen op ongemerkt ontstaat dit dicht…

Na regen, komt zonneschijn, het kan toch allemaal zo mooi zijn. De ketting, waaraan druppelsgewijs het water naar beneden druipt. Tergend traag, druppel bij druppel zuigt het water zich vast aan de schakels. Die geven het aan de andere aaneengeschakelde halve manen door, tot ze zijn aangekomen in een houten ton, of op het slurpende gras.…

Vlakke land met je vergezichten, met je grijze wolken partijen, met je duinen, dorpen en steden, zo leef je in mijn hart en ziel. Met weidevelden als gedichten, waar je zo poetisch kan vrijen. Met je toekomst en je verleden, oude steegjes waar ik voor viel. Mijn vlakke land, mijn thuis, waar ik leef en zal sterven, waar ik huil en waar…

Een eeuwigheid in de rij een kar tegen mijn schenen "ik weeg nog even de prei" en opeens is mijn buurvrouw verdwenen Een zucht verlaat mijn lippen "wie heeft mijn kassarollen gestolen?" ik heb behoefte om stilletjes weg te glippen maar de wortels schieten al uit mijn zolen In de aanbieding de stoofpeer rode wijn moet altijd plat en…

Het kost niet zoveel iemand een glimlach te schenken, je hand op te steken voor een vriendelijke groet zoiets kan de zon laten schijnen, in een hart van een mens die je zomaar ontmoet... Het kost niet zoveel je hand uit te steken, om voor een ander een beetje behulpzaam te zijn Een dankbare blik is de beloning, al was de moeite voor jezelf…

Wel hel en verdommenis Kun je mij nog meer spelbreken? Ik mat mij een pak aan En het wordt zowaar van mijn vege lijf getrokken Daar sta ik nu Rimpelend in het voetlicht Demotivatie uit te stralen In helderwitte strepen Publiekelijk en integraal Laten we er een televisieserie van maken Het schijnt dat vernederingen goed bekeken worden (hoopvol…