Als ik me soms heel eenzaam voel en me afvraag: "waar leef ik voor?" Wat is het doel van mijn bestaan? Als ik buiten naar de lucht dan staar en ik zie de sterrenhemel probeer ik de sterren te tellen. één voor één Dan weet ik het zeker ik ben niet alleen Ik maak deel uit van een geheel ik ben hier niet voor niets ik ben werkelijk iets..…

Waarom, zo dacht ik vol verdriet moet mij dit overkomen? Dit ongeluk, dit leven, maakt alles stuk vernietigt al mijn dromen. Ik draaide in een cirkel rond omdat ik nergens antwoord vond. Ik bleef maar op mezelf gericht de deur naar buiten hield ik dicht geen mens mocht binnen komen. Toen kwam er zomaar een moment dat ik weer rond ging kijken…

Ieder mens heeft een talent gekregen en heel vaak weet je zelf niet welk Talent is een gave, zomaar verkregen niet een verdienste en dat geldt voor elk De één kan goed luis'tren de ander mooi zingen een ander goed praten over heel kleine dingen weer een ander kan componeren zonder dat hij er veel voor heeft moeten leren De een speelt…

Waarom moet ik mijn nek uitsteken? waarom niet hij? waarom niet zij? waarom moet ik die klus opknappen? ze komen elke keer bij mij! waarom moet ik nu weer iets geven? en komt die bedelbrief bij mij? Toe, collecteer eens bij de buren en ga mijn voordeur eens voorbij! Wat zeg je nou? Wat zei de buurman? Zou hij de klos zijn elke keer? Ga…

Twee jaren zijn voorbij gestreken Sinds jouw levenslicht werd gedoofd En hoewel men zegt dat je voorgoed bent verdwenen Heb ik dat eigenlijk nooit echt geloofd Had ik maar meer voor je kunnen betekenen Dan had ik het schuldgevoel dat ik nu heb Voorgoed met je kunnen verrekenen Men zegt dat gedachten vervagen Tot schimmen uit het verleden…

schriftjes vol met woorden gevoelens op een blad onderonsjes met mezelf eindigen steeds in een debat…

Behekste vervoering! Blinde vlek! Nee, hij ziet niet dat zijn gedachten poeder worden. Zoals een krijtstaafje kervend op het schoolbord, een witte stofregen, haast onzichtbaar. Hoop vervaagt. Durf maar eens te kijken naar de hoogste zon en zoek de omtrek, de cirkel. Beelden takelen af, worden doffe scherven en later gruis dat verstuift.…

In het keizerrijk woonde de blauwgevlekte slaaf in de schaduw van een zomereik. 2 dochters had hij. Ze graaien naar de kopermunten verkopen hun zalig lichaam aan de keizer, die grijnst in de tuin, boven het puin van gesneuvelden. Ze stelen zijn zegelringen, halssnoeren. smelten ze bij de bonkige smid. De keizer wil de bronzen klok horen,…

het leven gaat door en door als maar door het stopt nooit houdt geen pauze het gaat alsmaar door verder eindeloos ver het kijkt nooit terug wil ook nooit meer terug het gaat door wat er ook gebeuren zal het leven gaat door ik ik bleef staan…

Op verzoek dan maar een kort gedicht, ik pas mijn stijl aan, al valt het me niet licht. Kritiek kan ik zeker verdragen, maar ik ga niemand behagen. Ik ga stug door, ik geef niet op! want ooit is er iemand die zegt jouw gedichten zijn top!…

Ik zie een blauwe boom Dansend achter zijn takken, Rode bloesem vult mijn neus, Ik zal hem snel verpakken. De bloesem verandert rood, Mijn neus begint te lopen, De blauwe boom wordt bruin, Bloed komt uit mijn neus gelopen. Mijn mond open van verbazing, Het bloed komt tussen mijn lippen, Ik spuug, ik spuug, ik spuug, Mijn ogen zijn aan…

Vroeg in de koude, heldere ochtend zittend aan de kant van het meer, Staar ik nietsziend naar het water denkend aan de tijd van weleer. Heb geen oog voor de vissen zie de herten niet gaan, Zelfs de vossen en de vogels laten me helemaal links staan. In het water gooi ik een steen, Die net als mijn trieste gedachten naar de donkere…

Wat wil je? Wat wil je van me? Wie moet ik voor je zijn? Ik zou kunnen spelen. Ik kan spelen dat ik een prinses ben, een monster of een vogel. Ik kan spelen dat ik droom. Ik kan spelen dat ik de wind onder je vleugels ben, dat ik je draag en je opvang als je dreigt te vallen. Ik kan spelen dat ik jou ben. Ik kan spelen dat ik in je zit, dat…

silent memories last words written on paper embraced by ribbons…

Blauwe zeeën zonder einde Groene velden met olijven Woestijnen met duizenden korrels zand Bergtoppen op hun hoogste stand Sneeuwvalleien in diepe dalen Dit alles is ooit geschapen…

in de verte hoor ik de doedelzak geluid dat stierf in mijn hart die huilend mijn hart in tweeën brak één helft ging met de muziek mee. de andere is bij me gebleven wachtend tot ie terugkomt voel me zo kil en leeg mijn ziel onbereikbaar, verstomd in de verte hoor ik de doedelzak geluid harder wordend in mijn oren wat ooit mijn hart in…

Hoe moe kan een mens zijn, te moe om op te staan, te moe om naar je werk te gaan, te moe om op je benen te staan. De term dood-moe is er een die ik niet snap, 't klopt ook niet, je bent, of moe, of dood, tegelijk kan niet, dus dood-moe valt af. Ook een onbegrijpbare is levensmoe, nu een definitie daarvan geven is, dat je te moe bent…

Schrijven wil ik een gedicht waar ik mijn vingers van aflik indruk maken op jullie lezers me onderscheiden van alle meesters rijmen dichten alles zonder naam voor eer, glorie, alle faam ik kan gevoelens het best verwoorden daarin ben ik uniek de manier van schrijven, de techniek elke zin, elk woord, iedere letter vermoorden enkel, de droom…

De nacht is duister donker gefluister De nacht is stilte geluidloze kilte De nacht is maanlijk lichtpuntig bekijk De nacht is zwart kleurloos hard De nacht is Ongeloofelijk Werelds koninkrijk Maar dat maakt allicht niet uit Want de nacht is slechts een plek waar De morgen weer kan komen…

Wat ik wil Is een verschil, een oorzaak van verandering zijn Ten goede moet worden gekeerd door mij heen iets geleerd Ik moet iets van ons worden weg van het niets door jullie Pas uitgemaakt kan ik sterven vermoorden…