vandaag ben ik jarig en hopelijk morgen en overmorgen en de volgende weken maanden en jaren en daarna ... daarna nooit weer maar dan is het misschien pas tijd voor het echte feest?…

Voor de preek: Lied voor de Kerken…en meer! ‘DAT ER VREDE MOET KOMEN’ (Tekst: Jan Jacob Krediet Van den Bos; muziek: Karel Burger) Ik vraag het niet aan God Ook niet meer aan zijn Zoon Laat de Heil’ge Geest maar overwaaien. Ik vraag het aan mezelf Zoek ik mijn eigen ik Maak vrede man, maak vrede vrouw Ik hoop dat velen volgen…

het gevoel van welbevinden heeft het koud tot op het bot unheimisch koud hij trekt zijn lange afgedragen jas aan een vale jas vol gaten het helpt niet rillerig roept hij uren later dat zijn unheimisch gevoel moet vertrekken de laatste trein staat klaar om alle ongewenste unheimische gevoelens naar hun plaats van bestemming…

De fabrieksspoorbaan loopt stil en verroest door 't bos, is een wegwijzer.…

regen klettert op straat speelt met de stoepranden en glijdt op het glimmende asfalt vormt plezierige plassen waar kindjes met gekleurde laarsjes vrolijk in stampen auto’s laten het water opspringen tot fonteinen vol glinsterende druppels regendruppels zoeken hun kille weg naar paraplu’s regenjassen schuilende mensen volle portieken…

op je achtste verjaardag ben jij vol vreugde een stoere jongen met een prachtig karakter die vooral ook in het kunnen delen groot is wij zien jou sneller dan ons vaak lief is groter en wijzer uit de kluiten groeien van de vroege ochtend tot laat in de avond loop jij met de bal aan de voeten te dribbelen omdat jij scoren wilt en kunt voor jouw…

Het licht hangt stil in tijd gevangen die voort schrijdt. Rollercoaster- kurkentrekker in je maag spin in je hoofd. Kermis- in het reuzenrad haar lippen zoeter dan een suikerspin. Carrousel gaat sneller en sneller paarden vliegen weg. September- weemoedige klanken in wijn gedrenkt. Staande klok staat al vierenhalf jaar stil…

Vroeger was het leven zo gemakkelijk. Zo zorgeloos, vriendelijke en zacht. Maar als je jong bent word je ouder elk jaar. Soms zo vermoeiend, ondraaglijk en zwaar. Waar wil ik heen, wat ga ik bereiken. Hoe kom ik daar… en wanneer zal ik er zijn. En onderweg is de liefde zo veel meer dan verdriet. Het leven is als een kaartspel, dat eeuwig…

laat mij je dal betreden en ik zal je mijn pieken openbaren laat mij je heuvels zien en ik toon je mijn vals plat laat mij verdwalen in je ogen en je ziet me nooit meer terug ik wil jouw landschap nooit verlaten dus moet jij mij gedogen want het is zoveel mooier dan ik…

aan de fazant die ons maandenlang betoveren kwam ik mis je mijn fazantenman veel meer dan men een fazant missen kan…

ze noemde haar Gitje het katje was zo zwart als git met hier en daar wat vlekjes die waren prachtig wit als ze ’s avonds heerlijk lui genoot van de tv lag Gitje op haar schoot en keek gezellig mee Gitje mocht niet naar buiten voor het katje was dat pech maar ze woonde nou eenmaal aan een hele drukke weg maar op een dag gebeurde het…

geachte ouders u allen denkt het goed te hebben gedaan kinderen willen meeprotesteren daar willen jullie toch achter staan ohwee kinderen behoren respect de tonen aangaande orders burgemeester van die desbetreffende stad dit alles vooraf overwogend hadden wij deze ellendige situatie niet gehad niet alleen als politieman…

Er zijn “morsproblemen” in een supermarkt in Heidenschap, de vloer ligt er constant vol met kledders melk, jus en pap, de tekst "HIER OPENEN” wordt spontaan door vele klanten letterlijk gedaan, dus die moet door “THUIS OPENEN” worden vervangen, en rap !…

de kleuren staan klaar nog even, dan is het herfst lievelingsseizoen…

wie je ook maar mag wezen wie je ook maar mag zijn je bracht een verhaal van zo’n 5000 jaar geleden ongewild naar het heden was je jager jong of zo oud dat je was verdwaald of werd je helaas door een vijand achterhaald of ben je gewoon tijdens het jagen uitgegleden en op je hoofd geland en was dat het verhaal en was er verder niet eens…

mensen op de vlucht overal verdriet en angst en de wereld huilt schreiend kind op straat pop tegen zich aan geklemd ze is mamma kwijt oorlog dichterbij wakker geschudde landen bedreigde vrijheid…

Toen haar zicht het zo liet afweten Kwam zicht op overlijden in zicht Ze was het aan haar status verplicht Het uiteindelijk moment voelt als licht Vandaag krijgt zij wat zij verlangd Niets in haar geest noch lichaam is bang Want haar afsluiting is haar nieuw begin Het is de dag, het is de tijd, arts begin!!…

het kind aait met een groezelig handje een dartel donzig lammetje het smoezelt in het gras met de koeien boe boe die tevreden loeien daarna roezemoest het kind met de schapen die vrolijk olijk blaten het geitje mè mè mekkert en springt in het rond bedelend om aandacht de paarden hinniken het kind hinnikt terug en loopt stapstappend…

'DE POORT GESLOTEN MAAR DE GLEUF BLIJFT OPENSTAAN' is een gemaakt gezegde van mij als bedenker Met de poort doel ik op seksuele geslachtsgemeenschap en met de gleuf de portemonnee Zeg maar de seksualiteit versus de liquiditeit Het komt natuurlijk ook voor bij mannenrelaties. De pulppublicaties staan er vol van.…

ze reisde met de trein door haar leven de trein stopte op het eerste perron haar schooltijd het was mistig de indrukken uit die tijd waren vervaagd het tweede perron de tijd dat ze werkte plezierig en moeilijk daar was het derde perron haar lange huwelijk dat geen stand had gehouden op het vierde perron bleef de trein…