Allen heen en weer Als rat, doch is levenspad Eenrichtingsverkeer…

Denkend aan mijn dorp ruik ik de geuren van de hei. Zie weer het huisje waar mijn moeder woonde. Waar ik kind was, viooltjes plukkend in het gras. Hoe onbezorgd en blij ik was. Er was een oorlog aan de gang. Schreeuwende stemmen, die maar steeds ‘Heil, Heil,’ riepen. Mijn vader was er niet, hij werkte in dat vreemde land. Ik had nog geen…

Ik moet mijn eigen persoonlijkheid verzaken Geen enkele uitzondering daargelaten Wetende dat in mij geen enkel element schuilt Dat uiterlijke omstandigheden kan vernietigen Ik aanvaard het Ik verheug me erover dat het zo is. Uw wilde geschiede Heer. Zeg ik met heel mijn ziel. En om die reden kan ik mijn schuldenaren vergeven. Met mijn…

In de zomer van de laatste rozen zonk jij weg in de tijd loste op in sterrenstof voorgoed als een onaf hoofdstuk in een nog onvoltooid boek.…

Krijsend kwam ik ter wereld Alhoewel het ook in de baarmoeder Voor mij geen pretje was Vader kwam te vaak en tot het laatst langs Hoe ik dat weet? Dat weet ik niet, dat voel ik! En dat gaat veel dieper Krijsend ga ik ook de wereld verlaten Zelfs als dat met euthanasie is Want dat is ook geen pretje Vader in de hemel wordt er voor mij gebeden…

Frêle vlinder schrijft aan de rand van de hemel bedankpoëzie. Hoe plots een mooie vlinder is weggevlogen naar oneindige van hemel waar ze onderweg tijd vrijmaakt om nog even achterom te kijken en terug te blikken op haar geraffineerd leven waarin ze als een ambassadrice van de Liefde vast en zeker wegen heeft gekruist. Een bestaan van los…

Blaffen naar de hiel... Dwerg op vier poten, subtiel, Met Dobermannziel.…

De lepel met honing, kijkt mij angstig aan. “Waag het niet, mij in die hete thee te steken.” “Stop!” Ik doe het toch en zeg: “Ik blijf wel roeren, dan lost het zich vanzelf wel op.”…

Vrijheid is waar wij allen naar verlangen en streven Overtuigd zijn in doen en laten en ook zo ernaar leven Gelijk in bereik tolerant en begripvol Respect voor ieders keuze ook al lijkt het soms niet zinvol krijg ik hier een getuige want deze rechtstaat wil ons buigen ons verplichten om zomaar een goedje in ons lichaam te laten spuiten ook al…

De vrije weken komen glansrijk in zicht. Welke rust of reis mogen ze geven? Opgewekte vragen vol drang kleven aan je hoofd als een weg wijzend gedicht. Met een gastvrij, steeds weer ander gezicht, wenkt de verre kust, wil naar vreugde streven. Ruige bergen doen hun uitdaging beven. Toch waarschuwt een strenge, waakzame plicht. Ziekte, die…

Wanneer ons zeepaardje luistert, naar de stilte in onze hersenpan, kalmeren onze amygdala's. Angstige mensen worden moedig. Zo kan onze hele mensheid, vredig voortbestaan. Wantrouw elk ondoordacht plan. Verbied alle illusies toegang, tot uw verstilde hersenpan.…

als een bosje bloemen is het leven van alledag met een eigen kleur ook voor iedere nieuwe dag als boodschap of verslag van door jou ervaren passie met felle kleuren bedacht in wit roze of rode rozen naast ook sereen de lelies voor de rust en reinheid of tulpen misschien wel die succes wensen of vieren vermengd met gerbera’s die met vrolijkheid…

O zo klein en mooi puur uit onverwachte hoek een glimlach schittert.…

Als het moeilijk is om door te gaan. Tel ik mijn zegeningen En als ik weet dat ik nog een lange weg te gaan heb. Pak ik de aangereikte hand. Ik kom tot leven, Want samen komen er we wel. Iedereen mist wel iets in het leven. Maar iedereen heeft ook een kracht. Stop met zelfmedelijden en werk aan je doelen. Pak mijn uitgestrekte hand.…

bergen zijn de steenpuisten van Moeder Aarde kraters en kloven de littekens die ze vaak achterlaten Als ze op uitbarsten staan berg je dan maar probeer mogelijk de magma en lava uit de weg te gaan lukt dit niet dan wordt je misschien ooit eens opgegraven vanonder puimsteen en as zoals het lot ook eens Pompeii beschoren was…

jouw verjaardag is een poort een deur naar de toekomst op het kruispunt van jaren waar de laan van herinnering op de weg naar de toekomst met erebogen dat markeert wat jij doet of liever ook laat in de vindtocht van het leven met telkens weer onverwacht het overweldigende avontuur van stoeien met verrassingen die telkens de adem benemen…

Een vrouw van vier en tachtig heeft niet zo heel veel meer te wensen. Ze hecht zich niet aan nieuwe dingen. Ze heeft alles al gehad. Het mooist zijn nog herinneringen. Stil zit ze voor het raam, en kijkt naar buiten. Waar bloemen bloeien in het parkje, in allerhande kleuren, en waar vogels vrolijk fluiten. Ze put uit haar herinnering.…

Als ik neerhurk in het roodgekleurde avondlicht mij de tranen druipen langs ‘t gezicht Ga ik als een volwassen bruid naar mijn geliefde uit Zo vurig heet dat ik mijzelf vergeet de hemelgloed die alle heiligen stralen doet…

Tobbers tobben in bedden. Ze herkauwen er problemen, met een kop die veel te vol is. Onrustig wakker liggen ze. Koffiedrinkers daarentegen, genieten in koffiehuizen. Ze komen er tot zichzelf. Tot andere gedachten. Tot elkaar. Problemen lossen ze op, in volgeschonken koppen, die leeggedronken worden.…

Wij hebben elkaar voorbij gezwegen transformeerden na al die jaren tot wie we zijn verloren veel van wie of wat we in het verleden waren hadden elk ons universum balancerend tussen gelukkige en verdrietige dagen ons pad liep niet synchroon misschien dat we elkaar nog wel raken ergens in de luwte van een droom.…