Ik kniel bij jouw graf En praat stilletjes tegen jou Waarom je niet wachtte? Dat vraag ik me verdrietig af Een windstille dag vol zon Geen geluid of bries Ik stel de vraag opnieuw Hoor jij mij? Als dat eens even kon De wind gaat nu wild tekeer Alsof je me troosten wil Is het een teken? Ik weet het niet meer Ik leg mijn hand op jouw…

Dag na dag zag zij in afwachting vergaan verscholen tussen vier vergrauwde muren ’t was wachten op ’n woordje van de buren haar leeftijdsgenoten waren al heengegaan God koos voor haar een lange levensbaan al moest zij die kille eenzaamheid verduren dag na dag zag zij in afwachting vergaan verscholen tussen vier vergrauwde muren zij had…

De stilte in jou schreeuwt steeds maar weer Er is geen weg terug Een hand op je schouder ogen die je aankijken Een enkel woord is genoeg Maar het blijft stil in jou.…

In onze krant was een luxe–escorte aan het woord. Zij getuigde open en bloot over haar leven en werk. Ze was verlekkerd op de topkeukens. Wat restaurantkeuze betreft was ik behoorlijk jaloers op die dame. Maar ik besef wel dat ik niet de ambitie, het lijf, de uitstraling, de gladde huid, de D-cup, de lenigheid, het inlevingsvermogen, het libido…

Kwakende, kwakende kikkers bij zomernacht plonzen de vijver in d' eendenkroos tierend om hét vrouwtje paringsrituelen storende nachtmuziek maakt buren boos…

Ik ben bijna zover dat al dat geschrijf me niets meer kan schelen, nog even en ik ben vrij van dat nare gedoe om sporen na te laten, terwijl dat nergens op slaat. Mijn diepste zieleroerselen worden door onkundige pooiers genadeloos om zeep geholpen. Fossielen dekken de lading niet en aan nieuwe hiërogliefen hebben wij ook niets. Ik…

Waar ik je ook zie, even met je mag praten komt er een warmte vanuit je ogen het is iets, dat valt niet te beschrijven je bent een persoon die ik niet wil verlaten het gevoel voor jou is heus niet gelogen wie weet mag dit nog even voor een tijd blijven? Hoor ik de "wind" als een lied dan op mijn cd een teken die dan over mijn gedachten gaan…

een lichtgroen hartje een bedje van meeldraadjes geel als het kelkje prachtig boterbloempje heb je even bekeken…

En toch zou ik je iets willen zeggen Eigenlijk een arm om je heen willen leggen en toch wil ik je laten weten dat ik jouw verdriet niet ben vergeten, maar dan ben ik bang in de weg te staan en dus laat ik het gewoon maar weer gaan.…

de aardse vlaktes voelden wat bevroren veel grijze lucht met schimmig wit slierten zweefden vanonder naar boven de hemel oneffen, leek omgespit de zon was weg, ik had het koud alles draaide er nu omgekeerd mens en dier waren benauwd de lucht werd ijl, geterroriseerd een engel kwam vertellen in paniek dat we straks allemaal gaan sterven…

Het gaat te diep om er überhaupt woorden aan te spenderen, daar die de lading niet dekken en de pijn beter in stilte gedragen wordt, omdat stilte de taal van God is. Geen alcoholroes kan mij het gemis doen vergeten, geen allermooiste vrouw, die mij van top tot teen minzaam streelt, want in mijn gewonde ziel draait een angel continu door…

de bijen zullen steken nu kan je niet meer weg ze kunnen niet vergeten wat heb je brute pech… hun vriendje werd vermoord in een glas cola laf versmoord de bijen willen zich nu wreken en daarom gaan ze steken… een wijze les voor iedereen heb respect voor mens en dier want het is enkel op die manier dat alles goed komt niet… gemeen!…

Moeder we hebben je gemist toen we in het weeshuis waren. iets of iemand heeft zich vergist in onze prille kinderjaren. Als kinderen tweedehands uit moeders hand ontvoerd; In het beschaafd Nederlands door de rechter uitgevoerd. We verbleven in een groot bejaardenhuis waar oude mensen weer kinderen waren en de zusters met witte kap en rokgeruis…

Het is een vreselijke ontdekking dat geliefden vaak de oorzaak zijn van je inner pijn in moeilijke tijd dat kan toch niet kloppen echter je ziel weet van lieve vrienden en vriendinnen die je verdriet niet verbloemen je hoeft er niet mee te stoppen maar met jou de rust en aandacht zoeken en vinden om juist weer maar nu samen met huilen…

Het is al goed Bedacht mijn hoofd Toen de blaadjes bruin verkleurden Ik geef het water en wat zon Tot de wortels beter zijn En in de dagen die er volgden Grepen de wortels om zich heen Pogend tot houvast of zo Maar de grond liet zich niet pakken "Dit ben jij", zei papa ooit "En dat ben ik", die grote plant En ze bloeiden, groeiden…

Haar leven raasde rakelings Aan haar voorbij. Het zwaaide snel nog even, Zo sociaal als dat het was. En verdween toen In de avondzon. De zwakke stralen die vertelden Hoe mooi zij was. En hoe mooi zij ooit nog poogde Van haar leven iets te maken. Maar geen rails volgende trein. Geen razendsnel gevaarte. Ze verlangde naar een rails…

Loop een eindje met me mee Ik heb soms iemand nodig Een lotgenoot Of een heel ander geluid Loop een eindje met me mee Verwonder met mij samen: En zie hoe elke wending nieuwe kleuren, geuren, perspectieven duidt 'K loop een eindje met jou mee Ik hoor het jouw beleven Je trots, je strijd, je zijn En hoe je verder gaat van hier Loop…

droevige stilte na de bom ongeloof verspreid in ogen tranen zullen liederen zingen enorme verslagenheid alom het kwade kon het weer niet laten sloeg toe in lafheid ongehoord tal van jongeren werden vermoord na een concert in Manchester eendracht creëert een positieve kracht het kwade zal worden verdreven alleen het goede wordt geprezen…

Verliefd was je molen ontken het maar niet verliefd op de wind... je liet met je sollen kreunen deed je, tollen reikhalzend naar nieuwe vlagen waai dronken, pronken met je volle wieken maar,...jonge wind wichten worden ook oud, alleen de wind heeft het eeuwige leven.…

Het hiernamaals Is een ver koninkrijk Het leven Een wolk die voorbijglijdt De aarde die draait om zijn as En ieder mens leeft met zijn eigen kompas Daar waar het licht en het duister te samen zijn Vrede en Oorlogen Oorlogen die gaan over menselijk onvermogen Over leiders Die mensen tot marionetten maakt En geschiedenis stof geeft Voor een…