Er is een vuur gedoofd Want de partij had Veel beloofd Het rode hart Klopte niet sociaal En maakte met rechts kabaal Uit de crisis met knappe koppen Die de teloorgang konden stoppen Maar investeren in maatschappelijk beleid Kwam te laat En andere partijen waren paraat De arbeider stond altijd centraal De arbeid Het heilige kapitaal Het…

ze kruipt in haar spijkerbroek licht haar borsten in haar Marie Jo* en ontwaart met huivering in de oude spiegel een gelaat dat niet meer op haar gelijkt…

Iedereen eender staat de vrede in de weg je strijdt met jezelf…

Zie haar staan, zo glorieus boom gekapt, tot bijna niks 'k sta erbij, met m'n neus. Eens vol takken, volle glorie nu ontdaan van alle ballast is 't wachten op explosie. 't Zal wel komen toch, 't groen ondanks alle aderlatingen van 't weghakken alle armen 't liefst zou ik haar omarmen zeggen: 't komt wel goed, maar ja, da's niet iets wat…

Uit het niets ontspringt de ontplooiende Lente. Ontluikt stilzwijgend.…

Lammetjes springen vrolijk in de wei Moeder schaap houdt ze in de gaten Zo kunnen ze haar niet snel verlaten Maar blijven ze allemaal aan haar zij. Een leuk gezicht, dat nieuwe leven Het kondigt ons weer het voorjaar aan We zijn blij dit alles tegemoet te gaan Wat door de Schepper wordt gegeven. Dankbaar mogen we zijn in deze tijd…

In de meeste gevallen Zijn het stoere kerels Mannen met ballen Onverschrokken Ongeschoren Schier met durf Die weerwoord geven Risicovol corrigeren Vrouwen trekken Aan hun lurf Echte mannen Sterk welriekend Goedgemutst En vol met haar Niks geen gladgeschoren ballen Zacht gekookt en halfgaar Echte mannen Zeldzaam mooi Uitstervend…

Overmorgen gaat het in: het peuken-pot(je) het verplichte peuken-pot(je) onder het milieu-wetgevingsmotto: Rokers hebben een plek en dat is buiten peuken hebben ook een plek en dat is in het peuken-pot(je) Overmorgen, zaterdag gaat het in met als sanctie 100 euro boete per geconstateerde weggegooide peuk op straat, de weg, brug, 't plein,…

Een jaar geleden Verliet je ons Jij wist het Dat de tijd gekomen was Wij beseften het niet Of zagen het niet Het was de hoop Die ons verblindde Het blijft steken Als veel te fel licht Je hebt niet gewacht En dat doet verdomd pijn Men zegt wel eens "De tijd heelt alle wonden" Maar het litteken is er nog En zal steeds zichtbaar blijven…

drie buizerds zweefden boven de tuin ze floten naar elkaar de oude tuinman floot blij terug mag ik bij je zweven addee…

Verstrooid zo hij is wenst hij na zijn verscheiden te worden verstrooid…

De reflectie van de ochtendzon, diep rood en wazig, stuitert over het gitzwarte water. De ontnuchterende koude bries steekt als naalden op mijn huid. Hiaten van de nacht verschijnen. Plaatsvervangende schaamte weerkaatst in vreemde ogen van een bekend gelaat. De fronzen van afgunst, trekken diepen groeven in mijn gezicht. Het optekenen…

twee hazen op z'n paasbest (zo op het oog een stelletje) trakteren mij op eieren... zo juicht mijn hart toch maar mooi even om iets waarvan ik nooit meer heb durven dromen…

Hoe vaak hoor je mensen, klagen steen en een beetje been? hoe vaak hoor je mensen mopperen over dat, wat ze juist niet hebben? Hoe vaak zijn mensen ongelukkig omdat ze kwijt zijn wat ze hadden? Hoe vaak gaan gesprekken over verlies, wat niet meer is te behappen? Maar weet je dat er ook mensen zijn die diep in hun hart, verlies plaatsen…

Hoeveel doneerde jij zelf al? Ik zie schouders die worden opgehaald, collectebussen die nergens staan en anders genegeerd zouden worden. Denk aan de velen die denken en soms ook zeggen: zullen we ons eerst bezighouden met ons eigen land. Er zijn hier al problemen genoeg, we kunnen de hele wereld niet helpen. Er blijft ook altijd te veel geld…

Als de merel zingt in ‘t jeugdig groen mogen wij onze winterjas uitdoen… staat de tuin met blauwe druifjes schoon zont de poes zalig onder d’ oude perenboom je zou denken ze is aan ’t spinnen en ‘t ronken maar soms kijkt ze even met een loens oog wat hipt die merel op en af die stronken hij moet ergens broeden en dan nog zo hoog wanneer…

  I   Ik gaf haar een driehoek kaastaart Ze zei: Dank u Dan vroeg ze: Zei je wat? Ik zweeg en at mijn driehoek     II   Ik schonk haar een kopje koffie en reikte haar de melk Ze zei: Dank u En vroeg niet meer     III   Ze bukte en raapte een servet van de grond en zei: Ik zeg, wat ligt nu daar? Ik dacht: Dat zei je…

(voor Mata Hari) Als nuchtere, aristocratische Friezin had je ook in Leeuwarden kunnen blijven om bij de Oldehove te mediteren met een stuk suikerbrood en een glas beerenburger, maar nee, je koos na je Indonesische trip voor het wilde leven in het artistieke Parijs, waar je poseerde voor kunstenaars en waar je naaktdansen opvoerde, die…

me dat taaltje van de jeugd eigen gemaakt, tegen zin in generatiekloof,ik had het er niet makkelijk mee- onzin? - wennen dat doe je toch beslist voor liefste joch of voor knus huisje venteke toch what a feelings, huisje boompje beestje tuintje. sms van omg en nog meer van dergelijke me niet zo bekend mijn scholing, dat wil je niet weten zelfs…

Nu het verleden wordt geïsoleerd en compassie vindt bij het slijten van gevoelens door het verdriet vindt de onzekerheid jouw route en krijgt de weg het hectiek in perspectief tot definitief. De horizon schittert in kleur als jouw avondjurk in violet dat pronkt in het blauwe uur in stilte tijdens zonsondergang…