"mijn liefde voor jou zwelt aan" waren mijn woorden die onbezonnen mijn grote mond verlieten jouw verbazing was groot moeten nu echt ...alle kledingstukken uit wanneer jij twijfelt aan oprechtheid!…

Twee tortelduifjes zitten bijeen in een boom. Bekvechten samen.…

De dageraad dwaalt door getailleerd silhouet gedragen in rood die elegant etaleert gedreven door de dagdroom. Stijlvol met passie in pirouette door de split wappert het textiel in violet theater met de ondergaande zon.…

Geeft mijn nadenken mij achterdocht ben ik nu weer opgestaan met dat nare idee waarom staar je mij zo aan? de wervelwind van het bestaan trok aan mij voorbij uit liefde ben ik heengegaan het leven duwde mij teveel voort ik ben dus echt wie ik denk dat ik ben zelden ben ik dichter bij de waarheid geweest wij hebben samen bomen geplant…

Broos mentaal verdriet door een getekend hartstocht dooft zelfs de waakvlam.…

De lente is in zicht de krokussen vertellen het met haar bloempjes hemelwaarts gericht in diep paars zacht lila wit en geel knus bij elkaar in het gras vormen ze een kleurrijk geheel ook het voorzichtig ontvouwen van de narcissen met hun kopjes op ranke steel wordt het weer genieten van dit wonderlijk lente tafereel…

De mist lost geleidelijk op. In het Zuiden valt soms regen. Elders valt in de middag een bui, en er is ook wat zon. Het wordt 11 tot 13 graden.…

Na op U-Tube nog maar eens 'Don't Leave me this Way' van Bronski Beat te beluisteren en te bekijken, gaf één van mijn vele, negatieve stemmen mij te weten, dat de dood ook mooi is, maar die stelling betwijfelde ik ten zeerste en dat valt immers nog te bezien. Ik pakte mijn goudkleurige bieropenener in de vorm van een naakte vrouw met de opgeheven…

Ik heb verdriet Ik zal er niet om liegen Ik heb in dit leven geen zeggenschap Over een ziekte Maar ik geef je al mijn liefde Om te zeggen hoeveel ik van je hou Ik koester dat En ik stop mijn gevoelens niet weg Ik blijf van je houden Zoveel zelfs dat ik je eigenlijk niet kan missen En mijn woorden tekortschieten Hoe mooi je bent van binnen…

Begrijper van al mijn leed, Trooster van al mijn zeer, Toeschouwer van al mijn dwaasheden, Vaste vriend in mijn gezelschap, Luisteraar van mijn gebeden, Miauw toch nog eens een keer, Zoals je ooit zo vrolijk deed.…

Veertig dagen, veertig nachten eenzaam dwalen door de woestijn op zoek naar een spoor van Jezus die daar nog moet te vinden zijn harde stappen liet Hij voor ons staan vereeuwigd in de zandwoestijn als wij de nacht van het leven ingaan voelen wij hoe zwaar die tocht kan zijn moeizaam wordt het winters ontwaken tot ’t nieuwe licht ons weer…

Jaren gelee, hadden we een baaldag ingesteld door weet ik wie, dat is niet meer van nu, geen inhaalslag maar wanneer ik buiten zie: Wil ik subiet die baaldag weerom, want het weer, liegt er niet om het is kommer- en ook kwel dus geef op die baaldag- en doe 't snel want hier, word ik humeurig van.…

Uit een nachtmerrie is het perspectief te zien uit de winterslaap dat de rups ontpopt in kleur en de bloesem de vrucht leidt. Een rode appel bloeit als de verboden vrucht die verleidelijk in het dagelijks leven pronkt dat door de wind wordt verspreid. Het intiem proces om het voorjaar te duiden…

de regenboog bij paarse regen nat doch kleurrijk als mijn gemoed kan zijn dikwijls ook zó grillig…

Hij kreeg de uitslag, die was onomwonden de arts zei, u gaat dood. Hij zat daar, liet 't doordringen, tot ze vonden dat " hij 't nu wel had gehoord"! O ja, hij kon nog aan de chemo, maar beter worden nee, 't was ietwat levensverlenging en daar, deed ie 't dan maar mee Hoe lang heb ik dan nog dokter, voor mijn lichaam het begeeft, ik…

Als een bloem die zich in ‘t licht ontvouwt met duizend druppels wordt bedauwd Zo krijgt een hart dat op Zijn liefde bouwt Zijn rijke vruchten menigvoud.…

Kip of ei Simpel: het ei Hoe weet jij dat, Je was er toch niet bij? Nou, de ouders van de eerste kip Waren een korhoen en een duif Na een super vette fuif vlot verwekt, hop in een wip Of de houtsnip en de patrijs Wist je niet? Ik maak je niks wijs, Wipten al in ‘t paradijs Zoals de ouders van de 1e creool Waren neger en een blanke…

Naar de bakker voor brood In therapie bij nood Werken om te leven Of om 't even En dan... Naar de graver voor de dood.…

zwarte taal spreekt over kogelgaten in de ziel van de zon neem het maar zoals het is vervreemden van feiten is altijd nog mogelijk…

Je spookt door mijn hoofd, hebt een grip op mijn hart. Als ik niet beter wist, zou ik zeggen dat ik vervloekt was. Beter weet ik dus wel, daarmee dat ik ook zie .. Alles wat je doet met mij, is een act van magie.. Betoverd door de gedachte aan jouw ogen, de verbeelding van je lach.. Ik denk dat als wij nu samen zouden zijn, ik ONOVERKOMELIJK…