Ik wil sterk zijn, Maar het lukt me niet.. Ik wil niet huilen, Maar het lukt me niet.. Ik wil van kleine dingen kunnen genieten, Maar het lukt me niet.. Ik wil vrolijk zijn, Maar het lukt me niet.. Ik wil iemand écht in mijn hart laten kijken, Maar het lukt me niet.. Ik voel me zo apart, In m'n hoofd is alles zwart. Ik voel me…

Ik kan de wereld wel aan maar de wereld mij niet!…

hij was drummer geweest, in zijn lang vervlogen jeugd toen hij elk weekend wel in iemands armen lag feestend, vrijend. tot hij haar zag…zijn zwarte huid tintelde van verlangen - hij kon het nog voelen - zijn liefde maakte hem haar man, later vader, en uiteindelijk opa en toch… ze ging van hem weg nam zijn liefde mee, na al die fijne jaren…

Te laat verlaten. Met haar handen in mijn haar nog, kleverig als pasta. Akkoord na akkoord, aangeslagen. En terwijl ze wegsluipt, mijn hart als opbrengst welhaast onzichtbaar onder haar trui verborgen, sis ik haar zachtjes na: ‘verlaat me niet.’ Het is te laat.…

Verscholen tussen gesteenten uit een middeleeuws verleden ligt een nauwe doorgang, een kloof van schimmigheid Het zonlicht probeert haar zonnestralen te doorklieven op het stenen plavei van vergeten eenzaamheid Langzaam verteren de stralen in het duister De kloof verdwijnt in een mist van onzichtbaar verdriet Een gedaante schuifelt zich een…

Hier zit ik dan weer, helemaal alleen. Iedereen heeft iemand en ik ben weer een buitenbeen. Waarom doet iedereen mij zoveel verdriet. Ze noemen me lelijk, raar en een miet. Nooit doe ik eens iets goeds of maak ik iemand blij. Ze zijn alleen maar aan het zeuren op mij. De andere jongens zijn allemaal zo stoer. En ik kan geen ene moer. En…

Ik heb niets meer om handen hoofd gebogen, handen op m'n rug zo loop ik naar mijn einde bewogen kijk ik op 't begin terug!…

Het is geen ramp dat ik mij aan het verleden vastklamp ik omarm de gedachten van toen ik verwarm me aan de schaduw van jouw zoen het is geen ramp dat ik onvoorstelbaar veel aan je denk ik ben nooit meer eenzaam door de schaduw van je lichaam jouw schaduw volgt mij in het vage licht van mijn lamp maar ook in het volle licht van de zon…

Het speelt mij parten dat ik mij laat tarten ik mis het inzicht terwijl ik mij erop richt ben ik soms te begaan om op eigen benen te staan ik laat alles nu maar gaan als je toch niet weet waar je moet staan dan is er alleen een open weg waarop ik mijn gedachten leg het wordt een reis in een dimensie die ik niet ken en ook niet zie nu…

Spelen met gevoelens is geestelijk oorlogvoeren als de balans wordt opgemaakt zijn er alleen verliezers wijs naar de aarde aanschouw de hemel besef de oneindigheid aanvaard het licht ook midden in de nacht samen met mijn schaduw ga ik nu toch weer op pad we raken maar niet uitgesproken er is één en al zelfbeklag mijn wijsheid is begrensd…

ver weg verder dan ik van jou onvatbaar omdat de rozen niet rood zijn in mijn hoofd de hemel onbeloofd is donker als de wereld omdraait als jij de as in mijn hart allang vergeten was…

Als ik dan hier mijmerend zit krijg ik een goed gevoel mijn wensen worden steeds vervuld mijn gedachten zijn in nevelen gehuld al dwalend ga ik over bergen heen ik zie veel rotsen dus veel steen ik voel ineens daar moet ik heen het is een panoramapunt, kijk om mij heen al kijkend zie ik vergezicht voel een heel intens gedicht vol weemoed…

Dromen Waarom droom ik nog steeds van jou Jaren lang was jij mijn vrouw Onze liefde is niet meer Het leven zonder jou doet zo zeer Waarom droom ik nog steeds van jou Het is door gesneden dat sterke touw Dat eens ons gezin samen bond Wat voor kracht en veiligheid stond Het touw is door een van ons los gelaten De ander had het niet echt…

Help me mijn uitingen te veranderen help me mijn woorden beter te kiezen help me mijn naaste niet te kwetsen help me mijn geliefden te waarderen leer mij beheersing te hebben leer mij mijn gedrag te veranderen leer mij mijn uitstraling aantepassen leer mij nederig te aanvaarden breng mij niet in moeilijke omstandigheden breng mij op plaatsen…

Het knaagt en zuigt en vreet Werkelijk alles is teveel Het maakt niet uit Hoe laat je opstaat De vermoeidheid eist zijn deel Opgejaagd, bij alles wat je doet Geïrriteerd om werkelijk niets Niet weten waar je het zoeken moet Ontbijten is al iets Langzaam slepend door de dag Je komt echt nergens meer aan toe Moeizaam ga je aan de slag Terwijl…

Ja, ik ben bedrogen Ja, ze is gek Nee, ik mag niet meer geloven In de sprookjes die ze zegt Maar vannacht lispelt de mist Het sprookje van haar natte ogen En geloof je: elke koningszoon Vindt zijn Doornroosje Elk lied een Hooglied Elk zinnetje een spreuk Elke lach breekt door En elke traan een wolkbreuk Ja, ik stap uit het konijnenhol…

Jij, je bent er wel, maar eigenlijk ben je er niet. Geestelijk weg, ver weg van mij. De nacht is daar, met vele sterren en de maan, ik...ik lig dan zomaar wakker te wezen, te mediteren, te denken... Wat moet ik anders dan even praten met de maan, kijken naar al dat sterrenmoois De maan, die hoort me wel, denkelijk... In mijn gedachtegang…

Het is gestopt Mijn adem is weg. Niet meer beweegbaar. Zoveel tijd en niks gezegd Alles is veranderd Maar waarom? Alles is weg. Weggevaagd door de tijd. Het is gestopt Mijn adem is weg Niet meer beweegbaar. Help me.. Ik zit vast, Vast in de tijd.…

je bent altijd bij me maar soms toch zo ver weg kom je terug? weer terug bij mij? want 's nachts als de sterren aan de hemel staan zit ik hier weer alleen te praten tegen de maan ik probeer je daar te vinden en hoop dat je daar dan bent aan de andere kant of ben ik gek...want laat mij maar gaan praten tegen de maan ik voel me telkens…

Ik laat mijn moede hoofd maar hangen nu ’t zo zeer naar neerslachtigheid neigt Mijn levensgeluk laat zich niet vangen nu zelfs het diepste van de stilte zwijgt Ik staar in zwarte duisternis, vele uren nu mijn hart vreselijk huilt van verdriet Hoe lang moet toch de duisternis duren vraag ik de tranen. Ze antwoorden niet Ik leef nabij de afgrond…