Tranen druppelen op de bank Geen zorgen Je ziet ze niet Warm en nat rollen ze Over mijn wang Ik ben alleen Mijn hoekje van mij Zo alleen Alleen met duizend tranen Elke druppel Een zee van spijt Een zee van teleurstelling Een zee van angst Help me Help…

Oud jaar De laatste dag Van het jaar 2021 Ik ben Alleen En verdwaald De weg Kwijt Maar Laat me Laat me vrij Vrij om Mijn eigen Weg te vinden…

Voor iedereen die met de kerst alleen is. voor iedereen waarvoor geen tafel is gedekt voor iedereen die voor zich uit moet staren voor iedereen die zich eenzaam voelt voor alle vluchtelingen wereldwijd laat ons zingen ‘Komt allen tezamen’ verschoond van haat en nijd voor iedereen die hunkert naar wat liefde naar wat warmte met…

Zij dolen langs doelloze wegen komen allerlei hindernissen tegen hongerig, afgemat en uitgeput voor de oorlogsgruwel gevlucht zij komen aan in een onbekend land iedereen kijkt hen argwanend aan kinderen op de arm en aan de hand zien zij deuren voor hen dichtslaan de winter komt met ijskoude nachten ze schuilen dicht in een tent bij elkaar…

Eenzaam in dit huis Alleen, vaak met onbehulpzame gedachten Me voortjagend als wild Leef ik voort niet wetend waarom Zingeving niet vindend Geef ik het op papier…

Ik heb aan de afgrond gestaan, Omlaag kijkend naar een oneindige diepte. Ik keek over mijn schouders, Maar ik zag enkel gestaltes in de verte. Ze liepen zonder omkijken van mij weg.…

Ik moet sterk zijn Het allemaal ondergaan Ik moet sterk zijn Niemand mag het zien Mijn verleden een kras Mijn toekomst een vlek Alles zwart en hart Maar niemand mag het zien…

Steeds dichter worden. Steeds nader komen, tot wie we zijn. Mensen van geesten en bloed, herkennen elkaar blindelings. Treffen elkaar stilstaand, voor gesloten deuren. Daarachter stromen wilde rivieren. Ooit zullen ze samenstromen, op weg naar open wateren. Zeeën en oceanen. Voorbij de horizon. Droom! Zie! Luister! Naar hemelse muziek…

Als ik het Niet meer weet Niet meer weet Hoe er te zijn En er gewoon Wil zijn Mag ik dan bij jou Als ik Mij verstop Mezelf onzichtbaar maak Zoek jij me dan weer op? Ik heb Het dan extra nodig: Om gewoon Naast jou Te zijn…

slenterend door de straat kom ik hem tegen loslopend verward verdwaasd verdwaald uit de auto gesmeten op zoek naar een beter leven uit de auto gelaten om zichzelf op weg naar huis uit te laten taxeert hij mij heel even wat zou hij van mIj en ik van hem vinden zouden wij het kunnen worden ... vrinden? Ach het zal wel loslopen.…

Laat Dat vechten maar Gewoon er zijn Is genoeg Dat brengt Je thuis…

in bed lig ik eenzaam te dromen de nacht legt zwarte schaduwen over mij de tijd van rozen die nooit meer zal komen lente en zomer zijn als met een toverstunt voorbij. in de herfst ontbreekt soms het verlangen de bloeiende aster is fel en kort van duur. van heel nabij hoor ik winterse gezangen van snerpende noordenwind en schroeiend vuur.…

Eenzame gedachten loslaten. Alleen maar denken indien. Indien dat echt nodig is, misschien. Pieker alleen over piekeren. Laat gedachten waaien. Waaien met de wind. Laat je vlieger vliegen. Laat de vliegers los. Doe dat niet alleen. Laten we dat samen doen. Laat vliegers maar vliegen. Laat zeilers fijn zeilen gaan. Het maakt niet uit…

Alleen... de dagen worden stil geen enkel geluid je zit weggezakt in je stoel en kijkt naar buiten. De mensen zijn bezig. Ze hebben zo'n haast. Alles moet vlug, gauw, gauw! Wie kijkt er naar jou. De radio doet hetzelfde, schreeuwerig en fel, met steeds die reclame ertussen. Misschien haalt iemand me wel. Steeds weer die hoop... maar…

Luister Je echt Hoor Je me wel Zie Je me wel Luister Ik wel echt Hoor Ik mezelf wel Zie Ik mezelf wel Zou dat het zijn Waarom ik word genegeerd…

Stel, je hebt geen bed om in te slapen waar leg je jezelf dan neer het komt me in gedachten vaak voor niet zomaar een enkele keer. Stel je hebt geen bord om van te eten geen vork of lepel eveneens ‘t komt me zomaar voor de ogen net als douchen, een groot goed algemeen. Stel je hebt geen huis om in te leven geen stoel om te zitten gaan…

Als de ziel zingt De melodie van stilte ken ik inmiddels uit het hoofd omdat het ligt opgeslagen in de krochten van mijn ziel leegte en volheid komen daar ze tezamen het maakt me vrij daar ontwaarde ik dat eenzame leegte ook volheid van het leven kent de ziel vertaalt die melodie eens immers is mij die rozentuin beloofd een witte…

Van harte welkom fluisterde het steen zie het tot mij komen dus niet als straf Ik wachtte al even; het voelde alleen nu jij er bent zeg ik, welkom in je graf Ik had jou beslist heel lang verwacht op een kerkhof lig je eenzaam, alleen; En absoluut op zo’n december nacht voelt het eenzaam, als ijskoud steen Als kille wind door al de bomen…

Door mij Aan te passen Aan ieder ander Heb ik mijzelf In de steek gelaten En ben ik verdwaald…

Ik ben op weg Terug naar mezelf Goed bezig Goed op weg Maar de weg Is zo eenzaam En voel me Vervreemd En verdwaald…