Ontwaakte dag, Met droeve ogen en voeten in de kou. De tijd gaat onmeedogend Van helder weer naar grauw. Onmetelijk ben ik alleen Met droefheid om me heen. Waarom is alles grijs Zelfs dit aardse paradijs?…

Aan pijn berust, zie ik geen licht, noch zon of regenboog. Bleke dagen dalen in mijn ziel. Een mooie droom die me bedroog. Nu, wil ik van 't leven scheiden, vertrekken uit dit droevig oord. Geen liefde, vriendschap kan me nog verleiden. 'k Heb teveel geleden, en geloofd.…

Zachte tonen Avondstilte Een klank van een gitaar Een treurige melodie, Kilte Verlies, eenzaamheid tegaar. Windvlagen ruisen door de bomen Ver van je liefrijk hart, Als tranen van verloren dromen terug naar zorgen en smart. Zonder jou, een troosteloos leven, Waarom moest jij gaan Voor mij een eindeloos streven van eenzaamheid vergaan Zoals…

handen kunnen mogelijk falen het verschil tussen leven en dood bepalen als de rijke niet wil gaan delen zullen sommigen neigen tot stelen handen kunnen iets met veel tamtam stellig beweren en met de nodige tegengestelde kalmte bezweren ze kunnen mateloos irriteren maar juist ook de maat dirigeren ze kunnen over liefde schrijven en een…

Geschreven op het ritme van de muziek, en geïnspireerd door de tekst, van 'Waves', gezongen door Mr Probz, zie link. Mijn hoofd gaat kopje onder Ik zoek maar voel geen grond, Voel geen grond, en ik zink diep ‘k zie de lichten vlak boven het water Maar jij bent -- verder weg dan ooit Ik zink steeds dieper, steeds dieper weg Traan volgt…

De storm in mijn hoofd slaat gaten in mijn dag. Ik wou dat ik kon zeggen dat ik eerlijk ben als ik lach.…

nee ik heb geen steen in een rivier verlegd op aarde en ik ga dat ook niet doen want wat is daarvan nou de waarde goed hij stroomt dan wel iets anders dan voorheen en dat slechts door het simpel verleggen van die ene steen het blijft een prachtige gedachte die ik altijd zal blijven achten maar ik besef al denkend terstond dat die rivier…

knusjes keuvelen aan een houten tafel over je passages op een ordinaire dag je woorden vlot en met een glimlach een sterke koffie met een warme wafel spiegels reflecteren in de zon je zonnebril met lichtbruin vensterglas belichten fel mijn verbaasde grimas op een terrasje waar het ooit allemaal begon ik zag je mond zo elegant bewegen je…

ze schonk me haar vertrouwen ik wist niet dat het breekbaar was ik ongelikte beer pakte het aan met mijn onbeholpen klauwen besefte niet hoe teer ik was gretig te enthousiast wat me zou berouwen toen het plotsklaps brak wat ik niet had verwacht en ik begreep hoe licht het mij geschonken vertrouwen kon worden tot een onbedoelde last…

Een heel erg klein mannetje uit Gent Had het vaak moeilijk met zijn temperament Van praten naar schreeuwen Van schapen naar leeuwen Zijn vrouwtje thuis wordt zeker niet verwend.…

Om te zien wie je werkelijk bent helpt geen spiegel of mooie prent geen make-up of rouge op wangen of met sieraden van goud omhangen Ze laten niet zien hoe mooi je bent maar de buitenkant die men al kent De ware schoonheid zit echt van binnen wat moest je zonder die schoonheid beginnen die schoonheid daar moet je zuinig op zijn al zit die schoonheid…

Veerkracht Stilte heeft voor mij geen vragen antwoord ligt te rusten in het brein alleen wanneer immens verdriet of pijn nog vraagt naar het waarom wordt stilte uitgedaagd ligt het schreeuwen voor de hand dan verlang ik naar intense rust met gesloten ogen vraagt het gemoed geen mededogen waarin ik verzand veerkracht is soms schijn…

De slang in mij ontzenuwt mijn angsten en bijt tot de laatste stuiptrekking van zich af, terwijl het spiegellabyrint uit elkaar barst en de vrijheid zich verbergt achter hoge hagen van zeewier en smaragd. Ik noteerde ergens dat een mix van hasj, warme melk en suiker kan resulteren in het zien van ufo's. Dat hou ik dan maar achter de hand voor…

papa en mama ‘t is echt waar ze houden niet meer van elkaar zijn wij het de kinderen die hun daarbij hinderen? papa en mama geven elkaar de bons en hoe moet dat straks wie houdt er nou nog van ons? * *een kind weet soms z’n gedachten en de problemen in een paar simpele woorden weer te geven.…

in jouw ogen zie ik de zon de sterren en de maan alle seizoenen van het jaar ik zie jouw mededogen jouw lach verdriet berusting en hoop ik zie een heel genoten leven in die ogen voorbijgaan weerspiegelend dat wat je als je intenser kijkt pas ziet ik hoop dat het mij is gegeven het ontwarren van die gordiaanse knoop zie ik een einde daarin…

ik zie ze lopen over je wangen wat heb ik je aangedaan laat mij wat ik fout deed toch vervangen laat mij niet in het ongewisse staan ben ik het echt die zich schuldig voelen mag ik zag ze stromen branden van verlangen tot ik beter keek en zag dat het een voorbode bleek van een onderdrukte nu voluit losbarstende gulle schaterlach…

Het leven was soms niet fijn dan voelde ik mij verdrietig en klein bang voor woorden die mij raakten gekwetst worden deed heel veel pijn toch heeft het ook inzicht gebracht waardoor ik weer mezelf kon zijn.…

Als je mij weer ziet, is het voor jou weer zo lang geleden, die verrassing en die blijheid in jouw ogen treffen mij het meest. In jouw kleine geheugen past nog alleen maar het heden, ik weet als ik straks weer weg ben, dat ik niet ben geweest. En als je dan op een dag heel jouw verleden bent vergeten, jouw familie en jouw vrienden…

schrijven voor de dag van morgen schrijven om gehoord te worden schrijven ter verlichting van je zorgen schrijven zodat men je ziet staan schrijven op zo’n eenzame zondagmorgen om de mistroostigheid te verslaan schrijven omdat ideeën zich alsmaar opdringen en ze jou als een deur zien om zich naar buiten te wringen in de hoop dat iedereen ze…

ik kijk uit naar de weemoedigheid van de late herfst die straks staat te komen die dan z’n geheime kwaliteiten ten volle tentoonspreidt het is de tijd voor ons eekhoorns om dat te verzamelen wat ons door de lange winter leidt dat wat we dan gaan overzien mijmerend bij het haardvuur waarbij we nog even stilstaan overdenken wat was wat…