geluk ligt in jouw ontwapenende blik in de overgave aan het spel van een onschuldig kind in dat overweldigende mooie bloemstuk in die alles zeggende snik als mensen elkaar na jaren weer terugzien het zit vaak in het kleine en valt niet af te dwingen het waait je soms zomaar aan met de wind het ligt in de eerste voorjaarszon die…

Ik kijk in het donker vaak naar boven, pluk mij uit de hemel dan een ster. Wil in mijn diepste graag geloven, maar het lijkt een brug te ver. Voel hem toch altijd branden in mijn hand, kijk nieuwsgierig naar zijn schitterend licht. Droom van dat verre vreemde land, voor mijn ogen verschijnt vaag weer jouw gezicht. De tranen voelen warm…

doe het gewoon je gaat toch niet dood anders spring ik voor je in de sloot doe wat je wil de wereld staat er niet bij stil Jo jeske naomi djenda en rens.…

Dat is niet lief Wat jij vindt Naar kind Dat is niet aardig Wat jij verzint Naar kind Wie denk je wel dat je bent Schijnheilig en verwend Wij hoeven jou niet meer Jij verpest de hele sfeer Klein ben je, en nietig Je maakt iedereen verdrietig En jezelf onbemind Dat je harteloos zegt Wat je werkelijk vindt Naar kind…

De traan, door liefde en verdriet ontstaan, heb ik reeds geplengd. Het zijn de krassen op mijn ziel die dieper snijden zonder mes, en toch zo pijnlijk zijn, een gevoel dat als een schaduw vol emotie naast me loopt me nog elke dag in zorgen brengt. Ze zeggen dat ik los moet laten, zeg me dan hoe dat moet. deze dagen zie ik de hopeloze…

Sentimentele gedachten, spelen door mijn hoofd. Gebruik toch je verstand... het lijkt wel als verdoofd. Mijn hart is vol verlangen, 'k zie jouw ogen, voel jouw handen. Nee, geen verdriet, tranen vergiet ik niet. Een gevoel van weemoed, naar wat eens was... De tijd verglijdt, dit gevoel beheerst al mijn gedachten. Ik hou het vast…

Wandel onder grote groene bomen, ruik het vocht van het natte gras. Voel op mijn schouders de zon opkomen, het wordt vandaag een dag voor het terras. Alleen blijf ik verder lopen, alleen blijf ik verder gaan. Blijf van binnen stilletjes hopen, dat ik je ergens ook in je eentje zie staan. Maar zoals mijn verstand me maanden al laat weten…

Vies is niet het woord Laat staan smerig Maar lekker vind ik het niet Vingerwerk op m’n smartphone Fobisch is het beste woord Wat past voor mij bij die activiteiten Ik kom het wel te boven Ik zal wel moeten Het zal nog erger worden Maar wat is dan mijn probleem Mijn probleem is de traditie Van aankijken, aanraken, ruiken Gewoon…

Ik zie van jou, alleen nog jouw gezicht. Je bent al jaren niet meer hier. Alleen maar een portret, een dood stukje papier. Ik put uit mijn herinnering voor iets meer, daar ik je mis. In mijn gedachten breng ik jou tot leven, voor zover dat mogelijk is. Soms helpt een woord dat iemand zegt, een klank, een geur, een stem. Een flits uit…

Nee, ik heb geen dromen meer jij hebt ze stukgeslagen met al die harde woorden en voortdurend klagen De scherven liggen in het rond maar zie je dat dan niet er is geen hoop meer enkel nog verdriet Nee, er blijft niet veel meer over van wat we vroeger deelden er rest ons enkel nog wat teloorgegane beelden Herinneringen die langsom meer…

Je reeds een periode verloren maar het gemis wordt alleen maar groter en groter en groter Helen deed het verdriet echt niet; het werd zelfs traumatisch, net uitvergroot! Soms bezocht ik je tot drie keer daags, telkens weer een gelukkig weerzien. Dag en nacht het maakte niets uit; ik denk dat we honderden uren samen waren in de diepste Liefde,…

je hebt mij je pracht geschonken en nu het voorbij is en je weer in jezelf bent verzonken heb ik je bijgesnoeid en het vergane weggehaald je hebt rust verdiend maar ik weet dat jij mij volgend jaar voor al het snoeiwerk zoals altijd met nieuwe bloei weer uitbetaalt en wij weer gaan genieten van elkaar…

een groot huis met eigen zwembad wegkomen uit die drukke stad chillend wegdromen op het platteland of met een cruise en dan her en der aanmeren op een tropisch strand dat leek hem wel wat naast z’n eigen nog een andere lieve schat en zo’n dure auto in de zomer zo eentje met een open dak en toen hij uiteindelijk alles wat hij wilde had…

Haar drang naar harmonie In ‘pleasen’ gehuld Ontlokt ergernis en jaloezie Schuld Haar troost aan één Die het hardste brult De ander in de steek Schuld Haar eigen grenzen ver voorbij Om iedereen te beschermen Obsessief te ontfermen Hun zelfredzaamheid vermoord Subliem in de kiem gesmoord Schuld Al haar levenspatronen Gehuld…

Als een brug over het water, zo voel ik mij. Alleen met mijn gedachten die diep wegzakken door een kater. Zo diep als de bodem gevuld met wier, zand en water. Zie ik vrienden van vroeger daar maar geen toekomst of later. Ik wil verder maar bewegen gaat niet, dus haast in paniek probeer ik te praten. Maar voordat ik het doorhad liep mijn mond vol…

onzichtbare dingen worden niet doorzien onhoorbare zaken komen je niet ter ore onafzienbare verten vallen niet af te kijken ontluisterend is iets wat je liever niet wil horen maar iets te vaak misschien komt het voor dat een onmogelijke liefde weldegelijk mogelijk zal blijken…

niet zittend in jouw lichaam voel ik niet wat jij voelt probeer wel mee te leven maar ervaar niet wat je eigenlijk precies bedoelt ik hou je hand maar vast ter verlichting van je last probeer naast je te staan maar het aller diepste stukje pijn en verdriet voel alleen jij maar aan…

kun je gelukkig zijn als je weet dat in Afrika kinderen honger hebben als je weet dat in Oekraïne onder de puinhopen mensen liggen te creperen mag je dan gelukkig zijn of moet het je deren en wil je ze allemaal liefhebben ja je mag gelukkig zijn dat het jou niet overkomt en dat geluk is zo fijn gelukkig zijn is een kado pak het…

mij mankeert van alles wat daar word je echt niet vrolijk van maar als je naar hem kijkt dan zie je dat het nog slechter kan en zij rijdt met een zuurstoftank in een elektrische rolstoel wat ik dan denk zeur niet – houd je smoel toch het gas raakt wel op en we steken onze kop heel diep in het zand in wat voor tijd zijn we beland maar…

Kijk over de stilte van het water, de zon tegenmoet Zie een kerk, haar klok, het is weer later, maar hetgeen ik voel dat doet me goed. Luister naar het fluisteren van de wind, gedrapeerd liggen bloemen in een kleurig lint. Steek mijn hand op voor een laatste groet, denk aan vroeger, denk aan morgen, put hieruit……nieuwe moed.…