Ik zocht naar jou, mijn ziel en lichaam schreeuwen in de nacht. Ik zocht, maar je was niet daar; je liet mij alleen met belangrijke indrukken na. Ik zoek naar je, tevergeefs... waar waren de gebroken tijden? Ik zoek, naar niks; alles is voorbij, geen lief, geen ledematen meer.. slechts over is zelfbeheersing door liefde voor de relativiteit…

De bos rozen die jij mij gaf ze zeggen mij nu niets meer Ze verwelken op mijn graf en zien vandaar op mij neer De mooie woorden van jou zijn door de wind gedragen Ze spraken over jouw rouw; kunnen mij nu niet behagen Die mooie dingen die je zei zeiden dat liefde mij omgaf Ze bedoelden nu ben je vrij en ze lachen boven het graf De bos…

Daar wil ik niets meer over horen, het zijn vervlogen tijden. Niets wil ik nog meer aanboren, alles is geweest, ook het lijden, het is de wroeging die ik wil vermijden!…

Een oneindige leegte om me heen en van binnen een enorm meer aan tranen, zoveel verdriet dat me overweldigt ik kan van dit verdriet, deze leegte, nooit winnen deze pijn treft mijn hart bliksemschicht na bliksemschicht Je bent de eerste in mijn leven waar ik intens veel en met heel mijn hart van heb gehouden waar ik heel mijn ziel aan wou geven…

Sommige gescheiden vrouwen weten mannen, hun exen veelal ook vaders van 'hun' kinderen hun leven lang tot bloedens toe uit te zuigen Geilen op hun geld zakgeld, bloedgeld en daarin worden ze nog gedekt ook door de overheid De wet noemt het bijna plechtig alimentatie!…

Toen duisternis mij in het hart gleed zong de nacht mij naarstig zijn lied De eenzaamheid voelde kil en wreed en in mijn hart schreide het verdriet Wijl ‘t stille mij de keel dichtkneep zat ‘t duister vol van met onbekend Van de nacht gloeide de wurggreep waaraan ’t verlaten mens nooit went Waar klokgeluid het stille verbrak restte mij…

Een opgetogen gebaar; een wind harteloos stil Ik ben nu met jou klaar en doe weer wat ik wil Een onwezenlijk koel; een toorn in mijn hart Weg is ‘t liefdesgevoel pijn week uit mijn hart Een nacht vol kommer ligt nu niet meer klaar Ik vind je nòg stommer na al welhaast een jaar Een herinnering week als schaduw voor licht Toen die…

Ongeacht het moment Het tijdstip in de tijd Toen jij besloot om weg te gaan Te breken, alles kwijt Ben ik je daar nu dankbaar voor Het maakte krachten vrij Ondanks al jouw natrappen Kwam ik steeds meer tot mij Jouw onredelijkheid gaf mij de kracht Niet terug te willen slaan De streken die jij leverde Daar bleef ik boven staan De roddels…

Lichaam gebroken Huid is bloot gelegd Zo naakt als het blote lichaam Was de zin die jij had gezegd Helemaal niet leuk aangekleed Zonder franjes of kleuren Zo kil en zo leeg Dat ik bij de eerste letter al wist wat er ging gebeuren Zo kil als die paar woorden Zo kil draaide ik mij om En terwijl ik bij jou weg liep riep ik na Verwacht…

Ik heb je gemist Al die jaren Al die tijd Mijn liefde voor jou Zo zuinig bewaren Ik stopte het weg En raakte niets kwijt Ik heb je gemist Op vele momenten Zomaar op straat In huis of in bed Je was wel bij mij Vlakbij, lijflijk aanwezig Gevoelsmatig niet meer Ik was buitengezet Ik heb je gemist En nu je echt weg bent Ben ik dat gaan…

Ik ga geen sorry zeggen Voor 10 jaar tederheid Mij niet schamen voor de liefde Ook al raakten we die kwijt Ik wil niet denken in rancunes Daarom laat ik soms een traan Moet ook stoppen met dat piekeren Waarom het zo heeft moeten gaan Een open einde is nooit leuk Zonder uitgesproken woord Waar vragen blijven vragen Al wat rest aanzienlijk…

overal schijt aan, de hele wereld lachte ons uit, rot maar op, het maakt ons niets uit. wij zijn wie we zijn, wij zijn onszelf, wij zijn 'raar' wij zijn anders samen, daar hebben we voor gekozen heel bewust we wisten dat het ging komen minachtende blikken gefluister over ons net te zacht om iets van te zeggen net te hard om te negeren…

Ik heb de liefde opgezegd Ik heb er een punt achter gezet Ik heb je los gelaten Hoe moeilijk ik het ook vind De keus was naar mijn zin Je bent het waard om voor te gaan Maar niet voor mij als een paar Ik voel mijn verdriet Ik voel jouw verdriet Ik voel de pijn in mijn hart nu de liefde over is Maar ik voel ook rust Wetend dat je nu…

En zo stortte alle illusie in geen gevoel meer om te vechten niet meer de kracht of de zin niet weer opnieuw de wonden willen hechten. En zo ging alles stuk voor stuk kapot, geen liefde geen warmte alles weg voor altijd. en wat overblijft stinkt en is rot, en zorgt voor pijn en dat ik lijd.…

Je vindt hem zo leuk hij is zo aardig en lief hij praat over je je weet niet wat ie zegt maar hij kan niks fout doen Elke meter, elke stap is hij het of toch niet hij stelt je teleur maar je ziet niks je oogkleppen zitten nog op Je merkt nog steeds niets je zit op die heerlijke wolk totdat hij je keer op keer passeert jij ziet hem…

Ik houd de hoorn aan mij gedrukt dikwijls als ik jou bereiken tracht Onder smart om jou ga ik gebukt altijd als ik vergeefs op jou wacht Ik hoor de telefoon dan overgaan en ik veronderstel ‘t ook van jou Ik heb duidelijk voor je afgedaan mijn ogen zijn daarom vol dauw Ik wou dat je thans luisteren zou bij ‘t nachtelijk stil van mijn hart…

Hand in hand, zo stapten wij in de vroege, povere junizon Nu nòg weet ik al wat jij zei, toen, op weg naar het station Een lachje hing om je mond alsof je een geheim feit wist Van iets dat allang vaststond dat ik achter ’t net had gevist Een klein briefje gaf jij mij met ‘Iets voor strakjes thuis’ ‘Nu tot ziens’ was wat jij zei jij ging…

Zonnestralen dansten haar door ‘t haar lentekriebels zochten naarstig haar hart Evenwel maar nauwelijks verstaanbaar fluisterde ze woorden in ‘t diepe zwart Lentegeuren, ze prikkelden haar neus als verstoord reageerde ze wat verward Hij had haar net geplaatst voor de keus door zijn brief met woorden in ’t zwart Voorjaarsbriesjes speelden…

Als je hart huilt Maar je ogen niet Als je lichaam pijn doet van verdriet De zere plekken verborgen Geen emotie tonen en geen zorgen Ben je dan flink al is het niet waar Of is het praten erover al te zwaar Schaamte dat je hebt geloofd Schaamte dat je toeliet Om alles wat was beloofd Eindigde in nog meer verdriet…

In zijn ogen lees ik niets meer Vroeger waren ze vol leven Met een twinkeling voor mij Maar dat ligt allemaal in het verleden Zijn gevoelens voor mij zijn er niet meer Zijn hart klopt niet meer voor mij In zijn gedachten kom ik niet meer voor Onze liefde is echt voorbij Maar beide durven we het niet hardop te zeggen Bang voor de pijn Dus we…