de vraag is wat is kwaliteit? niet niks zegt men maar wat dan? is het misschien een dun draadje geblazen door een briesje? een heel klein dingetje dat huppelt door de tijd? een zaadje verscholen in de krater? misschien is het wel verstandig er verre van te blijven jij gelooft dat jij gelooft dat ik het mis? dat klinkt…

ik ging naar bed, omarmde mijn symptomen met bonzend hart lag ik op de matras gedachten klonterden tot een moeras ik hoopte dat het bloed in mij bleef stromen ik draaide om, maar slapen deed ik pas nadat ik tot het inzicht was gekomen dat 'werkelijk' zich afspeelt in mijn dromen en 'leven' slechts een schertsvertoning was die ogenblikkelijk…

Ik verlies mijzelf niet want de basis, dat ben ik motivatie en beleving het zit allemaal in mij en met al die interne kracht voel ik mij lekker en vrij. De extra's van het leven zijnde liefde en verdriet want zonder heftige gevoelens ken je het leven niet ik wil emoties in mij voelen en een hart dat klopt. Een hart dat klopt ritmisch…

Door de sterren heen Kijkt U op ons neer Door de sterren heen Regelt U het weer Ik wil alleen wat vragen Als U echt bestaat Waarom is er dan zoveel verdriet Op deze wereld, en pijn, oorlog en haat? Door de sterren heen Regelt U ons gedrag Door de sterren heen Zegt U tegen ons ''gedag'' Ik wil alleen wat vragen Als ik dat even…

Ik draag stenen als last op m'n rug, waar werkelijk zorgen zijn Ik wilde ze eens verpulveren, vernietigen maar ze bleken te hard Ik kon ze niet kwijt vond enkel meer op m'n pad en dacht dat ik ook die moest pakken Ik verzamel stenen maar op een dag worden ze te zwaar…

onafhankelijk van zware woorden en kunstmatige gedachtegangen wars van ieder soort complexiteit is de eenvoud een begrip op zich de eenvoud, door zo velen verstaan maar door slechts enkelen gesproken de beperkingen van de menselijke geest door bijna niemand goed begrepen helderheid, wars van abstractie het hart vertolkt door een mond…

Hoe komt het toch dat je op latere leeftijd zo wijs wordt… Komt het door levenservaring? In je jeugd was je nog nergens op voorbereid; geen ellende op je bord… Wat is de verklaring? Je leert van alle beslissingen wordt door schade en schande wijs. Dat is een voldongen feit. Ondergaat je leven een vernieuwing? Je maakt ontelbare…

Soms loop ik zonder doel rond in rondjes die vierkanten lijken Ik ga nergens naartoe geen plaats om heen te gaan weet enkel waar ik vandaan kom Of is ook dat "onderweg" geweest?…

op de rand van dood en leven in het land van teveel geven tussen de waarheid en de leugen de vrijheid en niet deugen de reus de rots de kneus zonder trots…

Bij eb schreef ik een regel op het strand. Met daarin heel mijn hart, heel mijn verstand. na het tij keerde ik weer en hurkte neer. Niets dan onwetenheid in het rulle zand.…

Waarheid geeft zich niet snel bloot verandert wat we dachten al te weten de wereld is zo wijds en groot het zoeken is vaak eindeloos verbeten Wat we nu begrijpen, gieten we in wetten gissingen verdiepen we in theorieën en we willen dingen naar onze hand zetten ze gaan verloren in kleine melodieën Besef op welke schaal we opereren (hoe lang…

De weg is slingerend soms steil Dan weer recht en eindeloos lijkt het Een kruispunt... ik twijfel Waarheen? Ik kijk naar de horizon die niets verraadt van wat me wacht Aarzeling... maar dan besluit ik en kies een weg op mijn gevoel Vastberaden loop ik mijn toekomst tegemoet…

De vrouw achter het snackloket staat te bakken, staat te zijn. Is dit haar keus? Ze kent geen Sartre,wel haar klanten als haar broekzak. Niks geen nieten, dit zijn frieten! En met een ferme zwaai vliegt al het zijnde door de lucht. Ze is een dichteres van elke zak patat. Ik zie haar denken: 'Vent, ga eens existeren!' ------------…

Ik kan je niet ontlopen, overal reis je met me mee. Jij bent veelvoudig en alles buiten mij; toch ook mij incluis. Nauwsluitend word ik omringd en diep dring je in mij door, geen handeling zonder jou. Soms kan ik je kiezen niet zelden dring je op. Ik tracht je te kneden, je aanwezigheid te torsen. Als ik je naar mijn hand zet beïnvloed…

Mijn voetspoor in het zand is de weg die ik bewandel met angst te verliezen zonder het lef te kiezen en het slaan van wonden ik zoek jouw hand slechts een streling is genoeg die angst te overwinnen…

Zo mooi, zo onbevangen werkelijkheid of fictie waarheid in het midden plots ik word wakker ik kijk om me heen de realiteit passeert maar toch de glimlach de glimlach van die droom…

Zoekend doorkruis je mijn pad, het pad dat ik zoek, vind je de weg die ik ga... Je ontneemt me mijn zicht door mijn hand te nemen voor als de golven komen... en de sterren vallen neer... Je sluit mijn ogen door mijn gedachten te weten nu de golven komen... en de sterren vallen neer...…

Ga je met me mee op zoek naar onsterfelijkheid hoor je mijn stem in de trilling van de lucht zie je me staan in het licht van de opgaande zon reizen langs sterren ik weet het het is een vlucht maar de weg is het doel van de zoektocht naar geluk…

Ik pretendeer niets te zijn, maar nu ik er toch ben.. mag ik even - voor even maar dan ben ik weer en zo weer weg.…

Huilend hart vervuld van smart uiteen gescheurd verdrietig verscheurd Verloren gaande jeugd uitgevlogen vreugd weggevlogen kind zijn mijn hart doet pijn…