"Photo" beeld moment levenstijd fractie licht In archief voor eeuwigheid vastgelegde sluitertijd door en in herinnering subjectief vergroot naar oneindigheid.…

Ik heb ergens zo'n plaatje rechthoekig en gekleurd als het meezat scherp genomen van je. zo'n gevalletje heel dun met rechte randjes en je beweegt niet eens dus leven zal 't wel niet zijn geweest. er zit niks boven niks onder behalve mijn hand die dat plaatje weg laat vallen langzaam vergeten.…

En dan die ene foto, waar de tijd is vasgelegd, waar geen mens meer naar kijkt, geen woord over wordt gezegd.. Die ene foto, waar de tijd lijkt stil te staan, de mensen verdwijnen, Die foto blijft bestaan...…

Zij draagt een topje en door het doorschijnend achterwerk van haar lange heupbroek tekent zich woest beschilderd een tanga slip Uit haar diepe bilspleet klimt voorzichtig een Maori tatoeage golvend omhoog pijnloos naar het licht…