’s Morgens vroeg
Zacht hoor ik de adem
van de vrouw die ik liefheb.
Zo ze hier naast me ligt
En haar borstkast op en neer beweegt.
Daar alle pijn uit mijn wereld veegt,
Als ze haar ogen op de mijne richt.
Eb wordt vloed en vloed wordt eb
bij het horen van haar stem.
Geplaatst in de categorie: liefde