Mijn Kamer
Het laatste draadje in mijn kamer
komt nog van mijn gordijn
het is kennelijk blijven liggen
op de grond in mijn domein
Ik dacht dat ‘t licht mij nooit zou vinden
dat duisternis buiten domineerde
op de tast vond ik mijn spullen binnen
zodat ik star blind lopen leerde
Maar het duister werd te donker
zonder zicht een zintuig minder
ik liep richting het raam en vond er
mijn grote gordijn van al de hinder
Na veel passievol gescheurd te hebben
keek ik verlegen de kamer door die
na jaren weer licht te verduren kreeg
Niets van wat ik dacht was daar
het kraakte gevaarlijk
het was leeg
Geplaatst in de categorie: verdriet