Pim van Lommel
wanneer twee rivieren één worden
en later weer zelfstandig verder gaan
blijft er altijd een beetje water
van de een in de ander staan
het leven draagt altijd verder
in hem/haar die is en hem/haar die was
ook voorbij de horizon, dat einde,
dat, naar blijkt, doorzichtig is als glas
in het boek 'eindeloos bewustzijn'
zet Pim van Lommel zijn ervaringen uiteen
van mensen die het einde beleefden
die zeggen 'met gerust hart ga ik heen'
het einde blijkt een eindeloos nieuw begin
een eeuwige rivier, eeuwig stromend water
heb vertrouwen in het hier en hiernamaals
open je hart maar eens in 'het stille later'
Geplaatst in de categorie: religie