Alleen
ik word verscheurd
binnen in mijn ziel
iedereen die raar
naar mij kijkt
maar niemand die
mij begrijpt
ik kan niet slapen
mijn hart kent geen rust meer
er zit een mist in mijn hoofd
die niet meer dooft
soms kan ik niet meer
op mijn benen staan
dan tintelen ze
hyperventillatie zeggen ze dan
iedereen is boos op
mij en kijkt kwaad
ze schreeuwen
en breken mij keer op keer
ik snap mijn bestaan
niet
is het zo moeilijk mij te zien staan
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid