Hartenkreten

hartenkreet (nr. 34.332):

labyrint

Hoe kun je zo jezelf verliezen
en tot in oneindigheid,
dwalen in het universum
de kern van jezelf zijn helemaal kwijt?
Hoe kon je dan toch zo verdwalen
in een duister labyrint,
van gedachten en van woorden
tot je nergens meer antwoord vind?
Hoe kon het dan toch zover komen
jouw dolende ziel in lijdzaamheid en
geen geworstel en niet vechtend
maar verdwenen in gelatenheid.
Kom mijn Lief ga op de barricaden
neem het zwaard op en bevecht,
al die donkere demonen,
het goede overwint het slecht.
Kom mijn Lief we zullen strijden,
overwinnen wat jou zorgen baart,
tot het goed jou zal omringen,
tot jouw onrust is bedaard.