Geestcontact met Selma
Het wordt nu even veel subtieler
en door mijn oproepingen, poëtische
seance, ook al leeft zij nog, sta
ik weer dicht tegen haar aan, terwijl
onze zwemkleding druipt van de zee.
Haar zwarte badpak lijkt wel de huid
van een tedere walvis, waarover ik
met mijn handen streel, terwijl zij
haar ogen sluit en ik haar mond beroer
met mijn onhoudbare mondkussen.
Haar speeksel smaakt als witte wijn
en mijn gezwollen lid klopt tegen
haar licht wijkende kasteeldeuren.
Een voorspel dat bij voorspel blijft,
misschien wel het meest magische ooit.
Ik lik het Noordzeenat van haar nylon,
terwijl haar tepels bijna door de stof
heen priemen en hun maanlandschappen
mij desondanks voor ogen staan, maar
haar verloofde gooit roet in het eten.
Het onderdrukte verlangen blijft ons
tergen en zelfs na vele jaren smeedt
Cupido ons weer aan elkaar, komen de
vulkanen weer in beweging en doen wij
opnieuw minstens weer aan astraal vrijen.
Geplaatst in de categorie: spiritueel