Lang geleden
Weet je nog hoe je daar zat, daar op
die bank in een klein park, in een
saai, bijna uitgedoofd dorp, genaamd
Voorthuizen. Hoe je zwaar vereenzaamd
jezelf staande probeerde te houden met
de schaarse momenten van liefdevol en
troostrijk contact, zoals van die ene
vrouw, waar je smoorverliefd op was,
maar die met de organist getrouwd was.
Zij waren tijdelijk gescheiden, maar
dat vernam je te laat. Je gooide wat
kruimels brood naar een halfvergane
eend en in je diepe somberheid pakte
je het kruis bij zijn lurven, want je
wist al in alle vroegte dat ze jou
nooit en nergens nodig hebben.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid