Hartenkreten

hartenkreet (nr. 54.008):

DODELIJKE VISITE

‘s Avonds werd gisteren nog laat aangebeld;
benieuwd wie het kon zijn opende ik de deur
Mogelijk had eentje het gemunt op mijn geld
't bleek echter iemand met een lijkbleke kleur

Mag ik mij even voorstellen, sprak hij zacht
ik ben de dood; ik kom me over u ontfermen
Ik sprak sorry kerel, jij bent al nummer acht!
hij uitte toen teleurgesteld wat krachttermen

Wie zijn dan toch die andere zeven geweest,
informeerde hij dan met een verbitterd humeur
Eentje stamelde iets over een verrassingsfeest
ik wilde daar niets van weten; ik sloot de deur

Je lust toch een kopje koffie, wilde ik weten
of drink jij wellicht nog graag je biertje mee
Wanneer je zulks wilt mag je zelfs mee eten
dan vreten we ons nog eventjes vol, alle twee

Zullen we nog iets leuks doen, stelde ik voor;
iets om deze laatste uurtjes even te verdrijven
Even scheen het alsof zijn doodshoofd bevroor;
okay zei hij, maar te lang kan ik niet blijven

Het werd werkelijk een vreselijk gezellige dag
na een uurtje of zeven, moest hij evenwel gaan
Na ‘t afscheid vertrok hij met vriendelijke lach
ik bleef toch nog heel lang in mijn deur staan

Hein had zeker dé flater van zijn dood begaan
of was hij mij waarachtig met opzet vergeten?!
Volgende keer laat ik hem beslist buiten staan
dan wil ik geen dooduitstel meer door te eten