Hartenkreten

hartenkreet (nr. 55.520):

Schaduw

Af en toe kom ik het verleden tegen
zoals op die zonnige winterdag
liep ik voor mijn lange schaduw uit
heb voorzichtig oude grenzen verschoven
naar nieuwe dagen, mijn leven is niet af
wil gegeven tijd op vleugels dragen
ben nog niet klaar voor het gedolven graf

in die schaduw laat ik weemoed los
zoek beschutting tussen stilgevallen lucht
geef een zucht, zie emoties aan struiken hangen

boven mij de leeuwerik haar duetje zingt
strooit de hand van het verleden in elke zin
herinneringen uit naar intens verlangen
toen het leven nog mooi was
nu ouderdom zich opdringt

de schaduw haalt me langzaam in

... Nog even en de lente geeft mij nieuwe energie om de eenzaamheid achter te laten ...

Schrijver: Anneke Bakker
13 januari 2022

bakkertje81

gmail.com

Geplaatst in de categorie: emoties

herinneringen

eenzaamheid

ouderdom

4.0 met 4 stemmen

235

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Antonia
Datum:: 18 februari 2022; Wat schitterend omschreven het ontroert Groetjes

Naam:: Greta Casier
Datum:: 16 januari 2022; Van de schaduw naar het licht gaan, en alle emoties achter jou laten, met het enige verlangen ; uitzicht naar de lente en genieten van de schoonheid van het ontluiken. Heel prachtig Anneke!

Naam:: frits
Datum:: 15 januari 2022; ja, goed geschreven....

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 13 januari 2022; Anneke wat mooi.
Met de lente de warmte ervaren, de herinneringen in het licht.

Geef je reactie op deze inzending: