Hartenkreten

hartenkreet (nr. 55.551):

VIJFENVIJFTIG JAAR GETROUWD

Thans is ‘t de zevenentwintigste januari
en waarachtig alweer zo’n heerlijke dag
Ik heb wederom zo’n overheerlijk alibi,
dat ik als altijd ‘t gedicht schrijven mag

Vijfenvijftig jaar zijn we thans getrouwd
het mooie meisje is nu nog even schoon
Zij wordt potdorie absoluut nimmer oud
‘t is mijn voorrecht dat ik bij haar woon

Vijfenvijftig jaartjes al knuffelen we toch
en ja natuurlijk met elkander, iedere dag
Bij ons is er zeker geen plek voor oorlog
naast ernstig woont bij ons een blije lach

Heel dankbaar dat wij beiden nog leven;
wij beide zelfs nog redelijk gezond zijn;
Elkander iedere dag liefde kunnen geven
ooit komt immers toch onze laatste trein

We willen daar niet steeds staan wachten
en ‘t liefst ook niet op deze heerlijke dag
Ik droom van haar alle dagen en nachten
bij ons hangt immer onze innerlijke vlag

Dankbaarheid zien we als levensnoodzaak
om al je levensgeluk blijvend te laten zijn
Naderhand wil ieder toch ook de nasmaak
en terugdenken aan jaren vol zonneschijn