Woordenbrij

Woorden stroomden uit zijn mond,
Een eindeloze stroom,
Van woorden zonder doel of belang,
Deed hij de wereld kond

Van al hetgeen hij wist.
Ondanks niemand hem verstond,
Bleef de stroom duren,
Een stroom die nooit verstomt.

De woorden hoopten zich op
Tot een woordenberg,
Waarin niemand de weg ooit vond,
Laat staan begrijpen kon.

Wijl hij niet is gestopt,
Ligt hij nu bedolven onder die berg,
Zonder erop prijkt ’n kruis,
Met ’t laatste woord op zijn zerk.

Woorden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 7